Chandramara Chhai by Shantanu Kumar Sar

Chandramara Chhai

Chandramara Chhai | Odia.TV

ଜହ୍ନ ଦିଶେ ପରିତ୍ୟକ୍ତ ମେହଫିଲର

ନିଷ୍ପ୍ରଭ ଆଲୁଅ ପରି

ଅବା କେନାଲ ପାଣିରେ ଭାସୁଥିବା

ଅସହାୟ ସଫେଦ ରୁମାଲ ପରି ||

ଦିନଥିଲା ଲାବଣ୍ୟବତୀର

ରୂପା ଝରକା ଦେଇ ଆସୁଥିଲା

ସୁନା ଜହ୍ନ, ଆଉ ବସୁଥିଲା

ଦର୍ପଣ ଆଗରେ ଯେଉଁଠି ରହିଥାଏ

ଗଦାଗଦା ଅହଂକାର ଆଉ

ସତେଜ ପ୍ରସାଧନ, ପରିପାଟୀ, ସନ୍ଦିଗ୍ଧ ପ୍ରକରଣ

ଆଉ ସେ ଚନ୍ଦ୍ରମୁଖୀ ହୋଇଯାଉଥିଲା ||

ଶ୍ରୀରାଧାର କେଳିକୁଞ୍ଜ ଅବା

ଭଙ୍ଗା ଘରେ ଭିଜୁଥିଲା ପ୍ରେୟସୀର

ଦେହମନ ଚନ୍ଦ୍ରମାର ଚନ୍ଦନ ଲେପରେ ||

ଆଜି କିନ୍ତୁ ଜହ୍ନ ଭାସୁଥାଏ

ପ୍ରେତାତ୍ମାର ରୁଗ୍ଣ ଛାଇ ପରି ଅବା

ସତେ ଯେମିତି ଶେତା ପଡ଼ି ଯାଇଥିବା

ରକ୍ତହୀନ ଉଦାସୀ ନାୟିକା ||

ପ୍ରେମହୀନ ଜୀବନରେ

ଉତ୍ପୀଡ଼କ ଚନ୍ଦ୍ରମାର ଛାଇ

ବିଧବାର ସୀମାନ୍ତରେ ସିନ୍ଦୂରର ସ୍ମୃତି ପରି ||

ଜହ୍ନ ଆଜି ନିରୁଦ୍ଧିଷ୍ଟ

ଅଭିଶପ୍ତ ଗନ୍ଧର୍ବର ମାୟାବୀ ଜାଲରେ

ତଥାପି ମହାବିଷ୍ଟ ଚକୋର ଚକୋରୀ

ଖୋଜୁଥାନ୍ତି ଚନ୍ଦ୍ରମାର ମହୁ

ଅନ୍ତହୀନ କାମନାର ନୀଳ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ||

—:: Just end ::—