Khudurukuni osha gita Topoi ra atma kahani. Topoi ra karuna kahani. Khudurukuni osha gita re.
Khudurukuni Osha Gita
Khudurukuni Osha Gita | Odia.TV
Khudurukuni Osha Gita: Topoi Ra Atma Kahani
Khudurukuni Osha Gita: Topoi Ra Atma Kahani
Khudurukuni Osha Gita: Topoi Ra Atma Kahani
Khudurukuni Osha Gita: Topoi Ra Atma Kahani
Khudurukuni Osha Gita
Khudurukuni osha gita
ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ ତଅପୋଇ
ପ୍ରଥମ ଅଧ୍ୟାୟ
ବନ୍ଦଇ ଦେବ ଜଗନ୍ନାଥ, କମଳା ଦେବୀର ସଙ୍ଗାତ
ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଦେବୀର ପ୍ରାଣ ନାହା, ଶୋଭିତ ଶଙ୍ଖ ଚିତ୍ର ବାହା |1|
ଅଶେଷ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଠାକୁର, ବିଜୟ ଦ୍ଵାରକା ନଗର
ଧନ୍ୟ ସେ ଦ୍ଵାରକା ମହିମା, ନିର୍ମାଣ କଲା ବିଶ୍ୱକର୍ମା |2|
ଅଠର ଲୋକ ବଂଶ ଯହିଁ, ଅଛନ୍ତି ପ୍ରଭୁ ସଂଗେ ନେଇ
ସମସ୍ତେ ବିଷ୍ଣୁର କୁଟୁମ୍ବ, ସକଳ ସମ୍ପଦ ଆରମ୍ଭ |3|
ଅର୍ଜିଲେ ବହୁ ସୁତା ସୁତ, କୁଟୁମ୍ବ ହୋଇଲେ ବହୁତ
କୃଷ୍ଣର ବହୁତ ଯୁବତୀ, ବତିଶ ସହସ୍ର ଅଛନ୍ତି |4|
ଗୋଟିଏ ଲେଖାଏଁ ଦୁଲ୍ଲଣା, ଏଥି ଅଧିକ ନୁହେଁ ଉଣା
ଦୁହିତା ତିନିଗୋଟି ଜାତ, ଏମନ୍ତେ କୁଟୁମ୍ବ ବହୁତ ।5।
ରାଜା ତହିଁରେ ଉଗ୍ରେସେନ, ମନ୍ତ୍ରୀ ଯାଦତ ତିନିଜଣ
ଶୁଭେଣ ପରିଜା ପାଳନ୍ତି, ବଳିଷ୍ଠ ଦୁର୍ବଳ ଅଛନ୍ତି ।6।
ସବୁରି ଘରେ ଶୁଦ୍ଧ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ, ସମସ୍ତେ କୁବେର ସମାନ
ଯାବତ ଓଷା ବାରବ୍ରତ, ସେ ପୁରେ ଅଛଇ ସମସ୍ତ ।7।
ଆପେ ମନୁଷ୍ୟ ଦେହ ଧରି, ମେଦିନୀ ଭାରା ନାଶ କରି
ଯହିଁ ବିଜୟ ଯଦୁବତ୍ସ, ତହିଁକି କିସ ଦେବା ଭକ୍ଷ ।8।
ଆଶ୍ୱିନ କାର୍ତ୍ତିକ ହୋଇଲା, ମାର୍ଗଶିର ଯେ ପ୍ରବେଶିଲା
ତା ଅନ୍ତେ ପୌଷ ମାଘ ଲେଖ, ଫାଲ୍ଗୁନ ଚୈତ୍ର ଯେ ବୈଶାଖ ।9।
ଜ୍ୟେଷ୍ଠ ଆଷାଢ଼ ଯେ ଶ୍ରାବଣ, ଭାଦ୍ରବ ମାସ ହୁଏ ପୁଣ
କୃଷ୍ଣ ପ୍ରତିପଦା ତିଥିର, ଯେତେ ହୁଅଇ ରବିବାର ।10।
ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ ନାମେ ଓଷା, ହୋଇଲା ସେହିଦିନ ନିଶା
ରୁକ୍ମଣୀ ଯୋଡ଼ି ବେନିକର, ବୋଇଲେ ଶୁଣ ଚକ୍ରଧର ।11।
ଆଦିତ୍ୟ ବାର ଆଜି ହୁଏ, ହୋଇବ ମଙ୍ଗଳ ଓଷାଏ
ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ ନାମ ତାର, ପୁଜିଲେ ମଙ୍ଗଳ ଅପାର ।12।
ସତ୍ୟ ଯୁଗରେ ଯେ ମଙ୍ଗଳା, ଝିଅଙ୍କୁ ପାଳି ଗିରିବାଳା
ମାତାଙ୍କୁ ମାଗିଲେ ସେ ବର, ଏ ଓଷା ହୋଇବ ଆମ୍ଭର ।13।
ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇ ବର ଦେବା, ଅସ୍ତୁ ବୋଇଲେ ତାଙ୍କୁ ସର୍ବା
ସେ ଦିନୁ ଏ ଓଷା ସମ୍ଭୁତ, ବାଳିକାମାନଙ୍କର ମତ ।14।
ପ୍ରସନ୍ନ ବଦନ ମଙ୍ଗଳା, ବାଳିକାମାନଙ୍କର ଲୀଳା
ଏଥକୁ ଆଶ୍ରେ ହେଲେ ହରି, ପୂଜିବେ ସୁଖେ ବାଳି ନାରୀ ।15।
ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ବୋଇଲେ ମୃଗାକ୍ଷୀ, ପୂର୍ବରୁ ଯେବେ ବିଧି ଅଛି
ଆମ୍ଭେ ତା ନ କରିବା ନାସ୍ତି, ବାଳିକା ଶ୍ରଦ୍ଧା ଯେ କରନ୍ତି ।16।
ଶୁଣି ରୁକ୍ମଣୀ ହେଲେ ତୋଷ, ଆଶ୍ରମେ ହୋଇଲେ ପ୍ରବେଶ
ବିବିଧ ବର୍ଣ୍ଣେ ନାନାପୁଷ୍ପ, ମଣ୍ତିଲେ ଦାସୀ ଚଉପାଶ ।17।
ଅନେକ ପୁଷ୍ପ ମାଳ ମାଳ, ରଚି ରୁକ୍ମଣୀ ତତ କାଳ
ଲିପିଣ ମୁରୁଜ ପାଢ଼ିଲେ, ସୁବର୍ଣ୍ଣ କୁମ୍ଭ ବସାଇଲେ ।18।
ଫଳ ଉପାଧିମାନ କରି, ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଚାଙ୍ଗୁଡ଼ାରେ ଭରି
ଥୋଇଲେ ସକଳ ସନ୍ନିଧେ, ଅନେକ ଦିପାବଳୀ ମଧ୍ୟେ ।19।
ଯେତେକ ଓଷାର ଯେ ବିଧି, ଯେତକ ଦ୍ରବ୍ୟ କଲେ ସିଦ୍ଧି
ବସିଲେ ବାଳିକା ସୁନ୍ଦରୀ, ହସ୍ତରେ ପୁଷ୍ପାଞ୍ଜଳି ଧରି ।20।
ଆବୋରି ବସିଲେ ସମସ୍ତେ, ଅଠର ବଂଶଲୋକ ଯେତେ
ଶ୍ରୀୟା ଯେ ମଧୁବତୀ ବାମା, ରୁକ୍ମଣୀ ଲୀଳା ସତ୍ୟଭାମା ।21।
ସେ ଲୀଳା ମାଳ ଯେ ଦୁଲ୍ଲଣା, ସୁକେଶୀ ଚଞ୍ଚଳ ଖଞ୍ଜନା
ମରୁଆ ସେବତୀ କୁଙ୍କୁମ, ସରୁଆ ତୁଳସୀ ଉତ୍ତମ ।22।
ପଦ୍ମା ହେ ସେବତୀ ପାର୍ବତୀ, ବିମଳା ମଦନ ମାଳତୀ
କପୋତୀ ହଂସ ଯେ ସୁମେଧା, ରମ୍ଭା ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ପ୍ରିୟ ରାଧା ।23।
ଏମନ୍ତେ ଅନେକ ତରୁଣୀ, କେ ତାହା ପାରିବ ବଖାଣି
ଦେବକୀ କୃଷ୍ଣର ଜନନୀ, ବସିଲେ ସବୁ ନାରୀ ଘେନି ।24।
ବୃଦ୍ଧ ବାଳିକା ଯୁବ ନାରୀ, ବସିଲେ ମଙ୍ଗଳା ସୁମରି
ଜୟ ଗୋ ଜୟ ଗୋ ମଙ୍ଗଳା, ଉଦ୍ଧାରୁ ବୁଡ଼ିବାର ଭେଳା ।25।
ଜୟ ତୁ ମଙ୍ଗଳା ଉତ୍ତମ, ଆରତୀ ଭଞ୍ଜନୀ ତୋ ନାମ
ସଙ୍କଟ ତାରିଣୀ ମଙ୍ଗଳା, ହୃଦେ ମନ୍ଦାର ପୁଷ୍ପ ମାଳା ।26।
ପ୍ରସନ୍ନ ହୁଆ ମହାମାୟେ, ଆମ୍ଭଙ୍କୁ ହୁଅ ଗୋ ସଦୟେ
ସଙ୍କଟ ତାରିଣୀ ମଙ୍ଗଳା, ଉଦ୍ଧାରୁ ବୁଡ଼ିବାର ଭେଳା ।27।
ହସ୍ତ ଯୋଡ଼ିଣ ସର୍ବନାରୀ, ବାଞ୍ଛା ସମସ୍ତେ ହୃଦେ କରି
ଏଥୁ ଉତ୍ତାରୁ ଶକ୍ରାବତୀ, ଶାଶୁଙ୍କୁ ବଚନ ବୋଲନ୍ତି ।28।
କହ ଏ ଓଷା ବିଧି କଥା, ପୂର୍ବହୁଁ ଯେମନ୍ତେ ବ୍ୟବସ୍ଥା
ବଧୁ ବଚନେ କରି ଦୟା, କହନ୍ତି ବସୁଦେବ ପ୍ରିୟା ।29।
ପ୍ରଥମେ ଜମ୍ବୁଦୀପେ ସାର, ବେଢ଼ିଛି ଲବଣ ସାଗର
ଏ ପକ୍ଷେ ଦ୍ୱୀପେ ଶୁଦ୍ଧ ନୀର, ବେଢ଼ିଛି ବଳୟ ଆକାର ।30।
ଦଧି ସମୁଦ୍ର ବାର ଦ୍ୱୀପେ, ଲବଣ ସମୁଦ୍ର ସମିପେ
ସୁରା ସମୁଦ୍ର ଯେ ତହିଁରେ, ବେଢ଼ିଛି ଚାରି ପାରୁଷରେ ।31।
ରତ୍ନ ଦ୍ୱୀପରେ ସିନ୍ଧୁ ଶୁଣ, ବେଢ଼ିଛି ଯେସନେ ପୁଣ
ଦ୍ୱୀପଙ୍କ ମଧ୍ୟେ ଅସ୍ତଗିରି, ବେଢିଛି ମେରୁକୁ ଆବୋରି ।32।
ଗିରିକି କେତେ ହେ ଅନ୍ତର, ଅଛଇ ଏକ ଦ୍ୱୀପାନ୍ତର
ତହିଁରେ ରାଜା ତିଳଧ୍ୱଜ, ବହୁତ ଆୟତନ ରାଜ୍ୟ ।33।
ସମସ୍ତ ଘରେ ଯେ କୁଶଳ, ଧର୍ମ ସ୍ଥାପିଣ ମହିପାଳ
ଭାରିଯାମାନେ ପତିବ୍ରତା, ନିଯୋଗ ଲୋକ ଯେ ଖଟନ୍ତା ।34।
ସଭାରେ ତାର ମିଛ ନାହିଁ, ରାଜ୍ୟକୁ ଶତ୍ରୁ ନ ଆସଇ
ପରଜା ପାଳେ ପୁତ୍ର ଜାଣି, ଗୁହାରୀ ତତକାଳେ ଶୁଣି ।35।
ମନ୍ତ୍ରୀର ନାମ ଗୁଣନିଧି, ପୁତ୍ରର ନାମ ତା ସୁବୁଦ୍ଧି
ସେ ନଗ୍ର ବଡ଼ ଶୋଭାବନ, ଅଳକା ପୁରକୁ ସମାନ ।36।
ବହୁତ ସାଧବ ଅଛନ୍ତି, ବୋଇତ ବାଣିଜ୍ୟ କରନ୍ତି
ସେହି ବାଣିଜ୍ୟ ପରସାବେ, ଜିଣନ୍ତି କୁବେରକୁ ବାଦେ ।37।
ପୋଇଲି ପିନ୍ଧେ ପାଟ ଶାଢ଼ୀ, ଆବର ହସ୍ତେ ସୁନାଚୁଡ଼ି
ସାଧବ ମାନଙ୍କର ନାରୀ, ଶରୀର ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଆବୋରି ।38।
ଗୁରୁ ହୋଇବ ବୋଲି ଅଙ୍ଗ, ଅଳଙ୍କାରକୁ ମଣେ ଖଙ୍ଗ
ସ୍ଫଟିକ ପୀଡ଼ା ସର୍ବ ଘରେ, ପାବଚ୍ଛ ମାନ ସ୍ପଟିକରେ ।39।
ପ୍ରକାର ସ୍ତମ୍ଭ ସୁନା ଶ୍ରେଣୀ, ଉହାଡ଼େ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଛାଉଣୀ
ସୁବର୍ଣ୍ଣ କଳସ ପୀଢ଼ାରେ, ପତାକା ଉଡ଼ଇ ସଧିରେ ।40।
ଧନ୍ୟ ସେ ନଗର ଉତ୍ତମ, ସମସ୍ତ ଘର ଲୋକ ସମ
ତହିଁରେ ଏକ ସାଧୁ ଘର, ତନୟ ବନ୍ତ ନାମ ତାର ।41।
ପତ୍ନୀର ନାମ ଶକୁନ୍ତଳା, ଜନ୍ମ ସେ କଲା ସପ୍ତବାଳା
ଝିଅର ନାମ ତଅପୋଈ, ସବୁହୁ ଦୁଲ୍ଲଣା ଅଟଇ ।42।
ସାଧବ ବଡ଼ ଧନେଶ୍ୱର, ବୋଇତ ସାତ ଖଣ୍ତତାର
ସାତ ପୁଅରେ ସାତ ବୋହୁ, ସମସ୍ତେ ସୁନ୍ଦରୀ ସବୁହୁଁ ।43।
ଚାଲନ୍ତି ସୁନାରେ ରୂପାରେ, ଶୁଅନ୍ତି ଖଟ ପଲଙ୍କରେ
ଏକ ଦିନରେ ତଅପୋଈ, ଖୋଳିଣ ଗଲା ସାଇ ପାଇ ।44।
ମନ୍ତ୍ରୀର ଝିଅ ସଙ୍ଗେ ମିତ, ଆବର ଅନେକ ସଙ୍ଗାତ
ଖେଳଇ ଘେନି ସଙ୍ଗାତକୁ, ବୟସ ପାଞ୍ଚ ସିନା ତାକୁ ।45।
ଏକ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ରାଣ୍ତୀ ଆସି, ଝିଅ ଖେଳିଲା ଘରେ ପଶି
ବୋଇଲେ ତଅପୋଈ ମାଏ, ବାପାଙ୍କର ଯେ ଏକଝିଏ ।46।
ପୁଅ ମାନଙ୍କ ଠାରୁ ସାନ, ମାଆ ବାପାଙ୍କର ଜୀବନ
କରିଛୁ ବାଂଶର କଲାଇ, ଧରିଛୁ ବାଂଶର ଟୋକାଇ ।47।
ତୋପରା ହୋଇଥିଲେ ମୁହିଁ, ଚଢ଼ାନ୍ତି ସୁବର୍ଣ୍ଣ କୁଲାଇ
ବାପ ମାଆଙ୍କୁ କରି ଦ୍ୱନ୍ଦ, ଗଢ଼ାନ୍ତି ସୁବର୍ଣ୍ଣର ଚାନ୍ଦ ।48।
ତୁ ହାବେ ହୋଇଅଛୁ ଯାହା, ତୋତେ କି ନ ମିଳିବ ତାହା
ଦେଖ ଏମନ୍ତ ଯେମାଦେଈ, ଘେନିଛୁ ବାଂଶର କୁଲାଇ ।49।
ଏ ଯେତେ ସାଧବଙ୍କ ବାଳି, ଖେଳନ୍ତି ସୁନାର ଚାଙ୍ଗୁଡ଼ି
ଏତକ କହି ରାଣ୍ତୀ ଗଲା, ତିମିର ପ୍ରବେଶ ହୋଇଲା ।50।
ଖେଳ ଭାଙ୍ଗିଣ ସର୍ବ ବାଳି, ନିଜ ମନ୍ଦିରେ ଗଲେ ଚଳି
ବିରସେ ତଅପୋଇ ଗଲା, ଗମ୍ଭୀରି ଭିତରେ ପଶିଲା ।51।
କବାଟ କିଳି ମୁହଁ ମାଡ଼ି, ଶୋଇଲା ରତ୍ନ ଖଟେପଡ଼ି
ସମସ୍ତେ ଭୁଞ୍ଜିଣ ବସିଲେ, ଝିଅକୁ ବାପା ସଙ୍ଖୋଳିଲେ ।52।
ମାଏ ବୋଇଲେ ଆସିନାହିଁ, ଏତେ ରାତ୍ରରେ ଥିବ କାହିଁ
କହଇ ସାନ ବୋହୁ ଯାଇ, ଅଛନ୍ତି ଗମ୍ଭୀରରେ ଶୋଇ ।53।
ସାଧବ ଫେଡ଼ିଲା କବାଟ, ବସିଲା ଯାଇ ରତ୍ନଖଟ
ବୋଇଲେ କାହିଁ ପାଇଁ ମାଏ, ଶୋଇଛୁ ରୁଷିଲା ପରାଏ ।54।
ଗଢ଼ାଇ ଦେବି ଭାଙ୍ଗିଥିଲେ, ଖୋଜାଇ ଦେବି ହଜିଥିଲେ
ଧୋବଣି ଧୋବା ନ ଖଟିଲା, ତାମ୍ବୁଳି ପାନ କି ନ ଦେଲା ।56।
ଗଭା କି ନ ଦେଇଛି ମାଳି, କିଏବା ତୋତେ ଦେଲା ଗାଳି
ତୋତେ କି ବିଭା କରାଇବା, ତହିଁକି ରୁଷିଅଛୁ ଅବା ।57।
କଥା ନ କହି କିମ୍ପା ମୋରେ, ରୁଷିଛୁ କେଉଁ ନିମନ୍ତରେ
ଚାଟ ନ ଶୁଣେ ତଅପୋଈ, ଶୋଇଛୁ ମାନଭର ହୋଇ ।58।
ସପତ ଭାଇ ଉଠାଇଲେ, ମାତାହିଁ ଅନେକ କହିଲେ
କେବେହେଁ ନ ଉଠଇ ବାଳି, କୁଟୁମ୍ବ ଯାକ ମନେ ଭାଳି ।59।
ନିଳେନ୍ଦ୍ରି ନାମେ ସାନ ବୋହୁ, ତଅପୋଈର ପ୍ରିୟ ସେହୁ
ସେ ବୋହୁ ଅନେକ କହିଲା, ନ ଉଠି ବଚନ ବୋଇଲା ।60।
କହ ମୋ ପିତାର ଅଗ୍ରତେ, ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଚାନ୍ଦ ଦେଉ ମୋତେ
ନ ଦେଲେ ନ ଖାଇବି ଭାତ, ତୋ ଆଗେ କହୁଅଛି ସତ ।61।
ଶୁଣି ସମସ୍ତେ ତୋଷହେଲେ, ଝିଅଙ୍କୁ ପିଅର ବୋଇଲେ
ଏ ଛାର କଥାକୁ ଗୋ ମାଏ, ରୁଷିଛୁ ନ ମିଳିଲା ପ୍ରାୟେ ।62।
କାଲି ଭିତରେ ଗଢ଼ାଇବି, ପନ୍ଦର ଦିନେ ଚାନ୍ଦ ଦେବି
ଶୁଣି ଉସତ ତଅପୋଈ, ବସିଲା ମାତା କୋଳେ ଯାଇ ।63।
ଏମନ୍ତ ରଜନୀ ପାହିଲା, ସାଧବ ବିନ୍ଧାଣି ଆଣିଲା
ସାଧବସାଧବାଣୀ ବସି, ଗଢ଼ାନ୍ତି ସୁବର୍ଣ୍ଣର ଶଶି ।64।
ଚାରି ପାରୁଶେ ଶୋହେହିରା, ଚନ୍ଦ୍ରକୁ ବେଢ଼ି ଯେହ୍ନେ ତାରା
ଏମନ୍ତେ କେତେ ଦିନଗଲା, ସାଧବ ଅଧା ଚାନ୍ଦେ ମଲା ।65।
ମାତା ହିଁ ପୂର୍ଣ୍ଣଚାନ୍ଦେ ମଲେ, ସମସ୍ତେ କୁଟୁମ୍ବ କାନ୍ଦିଲେ
କିଛି ଦିନରେ କ୍ରିୟା ସାରି, ବ୍ରାହ୍ମଣେ କଉତିଶେ ବରି ।66।
ଏମନ୍ତ କେତେ ଦିନ ଗଲା, ବୋଇତ ପଦାର୍ଥ ସରିଲା
ସୁବାୟୁ ଦେଖି ସାଧୁମାନେ, ହରଷ ହେଲେ ନିଜ ମନେ ।67।
ସମୁଦ୍ରେ ବୋଇତ ମେଲିଲେ, ସପତ ବୋହୁକୁ ଡ଼ାକିଲେ
ବୋଇତେ ଯାଉଅଛୁ ଆମ୍ଭେ, ଘର ସମ୍ଭାଳି ଥିବ ତୁମ୍ଭେ ।68।
ଦେଖ ଏ ଦଇବର କୃତ୍ୟ, ପିତା ସଙ୍ଗତେ ଗଲେ ମାତ
ଯେମନ୍ତେ ଝିଅ ନ ଝୁରିବ, ତେମନ୍ତେ ସେବା କରୁଥିବ ।69।
ଭୋଜନ କରାଇବ ଆଣି, କହି ଅପୂର୍ବ ରସବାଣୀ
ଦୋଳିରେ ଦୋଳି ପଞ୍ଚାଇବ, ନିମିଷେ ହେଳା ନ କରିବ ।70।
ଶୁଣି ବୋଲନ୍ତି ସାତ ଯାଏ, ଝିଅଙ୍କୁ ନାହିଁ କିଛି ଭୟେ
ନିରତେ ସେବା କରୁଥିବୁ, କ୍ଷଣେ ହେ ହେଳା ନ କରିବୁ ।71।
ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ ଦେଖିକରି ଆମ୍ଭେ, ହେଳାରେ ରହିଥିଲୁ ଦମ୍ଭେ
ଯେବେ ଯାଉଛ ବାଣିଜ୍ୟରେ, ଆଣିଥିବଟି ଅଳଙ୍କାରେ ।72।
କେବୋଲେ ମୋର ସୁନାଚୁଡ଼ି, ଆଣି ଥିବଟି ରତ୍ନେ ଜଡ଼ି
କେ ବୋଲେ ହୀରାର ବୟଣୀ, ମୋହର ପାଇଁ ଥିବ ଆଣି ।73।
କେ ବୋଲେ ସୁବର୍ଣ୍ଣ କଙ୍କଣ, ଆଣିବ ମୋହ ନିମନ୍ତେଣ
କେ ବୋଲେ ଅଷ୍ଟରତ୍ନ ତାରା, କେ ବୋଲେ ଖଞ୍ଜା ମୋତିହୀରା ।74।
କେ ବୋଲେ ହୀରା ମଲ୍ଲୀ କଢ଼ି, ଉତ୍ତମ ରୂପେ ଥିବ ଗଢ଼ି
ଭାଇଙ୍କ ବୋଲେ ତଅପୋଈ, ମୋ ପାଇଁ ହୀରାର କୁଣ୍ଢାଇ ।75।
କେ ବୋଲେ ବସନ୍ତ ପତନୀ, ମୋହର ପାଇଁ ଥିବ ଆଣି
ଏମନ୍ତେ ଶୁଣି ସାତଭାଇ, ଜଳେ ବୋଇତ ଗଲେ ବାହି ।76।
ଏମନ୍ତେ କେତେଦିନ ଗଲା, ବୋଇତ ସେ ରାଜ୍ୟେ ଲାଗିଲା
କୁଶଳେ ରହିଲେ ସେ ଯାଇ, କୋଶଳ ଦ୍ୱୀପ ସେ ବୋଲାଇ ।77।
କହନ୍ତି ପ୍ରଭୁ ଚକ୍ରପାଣି, ଶୁଣି ସନ୍ତୋଷ ଠାକୁରାଣୀ
ସମସ୍ତେ ଦେଲେ ହୁଳ ହୁଳି, ଯୁବା ତରୁଣୀ ବୃଦ୍ଧା ମିଳି ।78।
ମଙ୍ଗଳା ନାମ ଉଚ୍ଚାରିଲେ, କର ଅଞ୍ଜଳି ଶିରେ ଦେଲେ
ଯେ ଯାହା ଉପଚାର ବିଧି, ପୂଜି କାମନା କଲେ ସିଦ୍ଧି ।79।
କହନ୍ତି ଦାସ ଗୋପୀନାଥ, କୃଷ୍ଣ ଚରଣେ ମୋର ମାଥ
ପ୍ରଥମ ପାଳି ଅଧା ଶେଷ, କାମିନୀ ଗଣ ହେଲେ ତୋଷ ।80।
ଚଳିଲେ ଯେ ଯାହା ସଦନ, ମଙ୍ଗଳ ନାମ କରି ଧ୍ୟାନ ||
|| ଇତି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ରୁକ୍ମଣୀ ସତ୍ୟଭାମା ଉକ୍ତୌ ନାମ ପ୍ରଥମ ଅଧ୍ୟାୟ ||
ଦ୍ୱିତୀୟ ଅଧ୍ୟାୟ
ଏଥିଉତ୍ତାରୁ ଏବେ ଶୁଣ, କହନ୍ତି ପ୍ରଭୁ ନାରାୟଣ
ରଙ୍ଗ ଅଧରେ ନନ୍ଦେ ହସି, ରୁକ୍ମଣୀ ମୁଖ ଚାହିଁ ଭାସି ।81।
ବୋଲନ୍ତି ଆରେ ପ୍ରିୟତମା, ତଅପୋଈର ଏ ମହିମା ।
ଶୁଣିଲୁ ଟିକି ପ୍ରିୟସହୀ, ତୋ ଆଗେ କହିଲାଇଁ ମୁହିଁ ।82।
ସତ୍ୟଭାମା ଯେ ପାଶେ ଥିଲେ, କର ଯୋଡ଼ିଣ ଜଣାଇଲେ ।।
ବୋଇଲେ କହ ଏ ବିଧାନ, ଶୁଣି ଶରଧା ହେବ ମନ ।83।
ସତ୍ୟଭାମାର ବୋଲ ଶୁଣି, କହନ୍ତି ପ୍ରଭୁ ଚକ୍ରପାଣି ।।
ତନୟ ସାଧବ କୁମରେ, ଗଲେ ବୋଇତ ବାଣିଜ୍ୟରେ ।84।
ଲାଗିଲା ଏକ ଦୀପାନ୍ତରେ, ସୁଖେଣ ବିକା କିଣା କଲେ ।।
କିଣିଲେ ଅଳଙ୍କାର ମାନ, ରହିଲେ ତହିଁ କିଛି ଦିନ ।85।
ଏଥି ଉତ୍ତାରୁ ସାତଯାଏ, ଘର ସମ୍ଭାଳି ଦିନ ନିଏ ।।
ତଅପୋଈକି ପାଳିଥାନ୍ତି, କ୍ଷଣେ ହେ ହେଳା ନ କରନ୍ତି ।86।
ସେବା କରିଣ ଥାନ୍ତି ନୀତି, ଦେଖ ଗୋ ଦଇବର ଗତି ।।
ସେତ ସ୍ୱର୍ଗର ଅପସରୀ, ମର୍ତ୍ତେ ମନୁଷ୍ୟ ଦେହ ଧରି ।87।
ସୁନ୍ଦର ପଣେ ମନୋହର, ଦେଖି ଢ଼ଳିବେ ସୁର ନର ।।
ମୁଖ ଦିଶଇ ଚନ୍ଦ୍ର ଜିଣି, ତିଳ କୁସୁମ ନାସାମଣି ।88।
ଅଧର ପକ୍ୱ ବିମ୍ବଫଳ, ଘଞ୍ଜନ ନୟନ ଚଞ୍ଚଳ ।।
କୁମ୍ବଳାକୃତି କଣ୍ଠ ଦେଶ, ବୀର ଚାମର ପ୍ରାୟ କେଶ ।89।
କୋକିଳ ପ୍ରାୟେ କହେ ବାଣୀ, ଅଙ୍ଗୁଳି ଚମ୍ପାକଢ଼ କିଣି ।।
ଚରଣ ରଙ୍ଗ ଅରବିନ୍ଦ, ବେଢ଼ିଣ ଥାନ୍ତି ଷଟପଦ ।90।
ଏମନ୍ତେ ତଅପୋଈ ବାଳା, ତାହାର ସପତଣି ଲୀଳା ।।
ଏହି ସମୟେ କାଳ ଜାଣି, ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଅଇଲା ରମଣୀ ।91।
ସାଧବ ଦ୍ୱାରେ ସେ ମିଳିଲା, କପଟେ ଭିକ୍ଷା ସେ ମାଗିଲା ।।
ରାଣ୍ଡୀ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ରୂପଧାରୀ, ଦେଖିଲେ ସାଧବର ନାରୀ ।92।
ସର୍ବେ ଦେଖିଣ ତାରେ ଧାଇଁ, ମାୟାରେ କିଛି ନ ଦିଶଇ ।।
ତାହାର ଡାକ ଶୁଣି କର୍ଣ୍ଣ, କେହି ନ ବୋଇଲେ ବଚନ ।93।
ବୋଲଇ ଭିକ୍ଷା ଦିଅ ମାୟେ, କି କରୁଅଛ ସାତଯାଏ ।।
ରାଣ୍ଡୀ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ବୋଲେ ଶୁଣି, ସମସ୍ତେ କେ ଲୁଚନ୍ତି ବାଣୀ ।94।
କେ ବୋଲି କୁଙ୍କୁମ ଲିପୁଛି, କେ ବୋଲେ ଗଭାବାନ୍ଧୁ ଅଛି ।।
କେ ବୋଲି ଭାଙ୍ଗୁ ଅଛି ଗୁଆ, ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ଦଣ୍ଡେ ହୁଅ ଠିଆ ।95।
ଯେ ଯେଉଁ ରୂପେ କରୁଥିଲେ, ସମସ୍ତେ ସେପରି କହିଲେ ।।
ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ବୋଲେ ତାହା ଶୁଣି, କାହାକୁ ନିଯୋଗ ଲୋ ପୁଣି ।96।
ଏମନ୍ତ ବୋଲି ଦେଲା ଚାହିଁ, ଦୋଳିରେ ଅଛି ତଅପୋଈ ।।
ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ବୋଲଇ ଉତ୍ତର, ଏ କିସ ହୁଅନ୍ତି ତୁମର ।97।
ହରଷ ବୋଲି ସବୁଯାଏ, ଆମ୍ଭର ନଣନ୍ଦ ଗୋ ହୁଏ ।।
ବ୍ରହ୍ମଣୀ ଶୁଣି ବୋଲେ ବାଣୀ, ତୁମ୍ଭେ ଲୋ ନିର୍ଲ୍ଲଜ ତରୁଣୀ ।98।
କନିଷ୍ଠ ନଣନ୍ଦ ଛାରକୁ, ଶତ୍ରୁ ରଖିଛ ଉପରକୁ ।।
ବସିଛି ଦୋଳିର ଉପର, କିମ୍ପା ଏହାକୁ ସେବା କର ।99।
ଏକାଳେ ମାଣୁଅଛ ଭଳ, ପଛକୁ ପାଇବଟି ସଲ ।।
ଭାଇ ମାନଙ୍କୁ ଖଚ କହି, ଅନେକ ଶାସ୍ତି ଲୋ ଭୟ ।100।
ଛେଳି ରଖାଅ ବନସ୍ତରେ, ମରାଅ ବ୍ୟାଘ୍ର ଭଲ୍ଲୁକରେ ।।
ନୋହିଲେ ନିଶ୍ଚୟ ମରିବ, ଏମନ୍ତେ ଯେବେ ନ କରିବ ।101।
ଭଲ ସମୟ ଅଛି ହୋଇ, ଘରେ ନାହାନ୍ତି ସାତଭାଇ ।।
ଏକଥା ଯାହା ସେ କହିଲା, ସବୁରି ମନକୁ ଅଇଲା ।102।
ନିଳେନ୍ଦ୍ରି ନାମେ ସାନବୋହୁ, ତଅପୋଇର ପ୍ରିୟ ସେହୁ ।।
ମୋ ମନେ ଯେଉଁକଥା ଅଛି, ତୁ ଏକା ହୋଇଥିବୁ ସାକ୍ଷୀ ।103।
ସେ ବୋହୁ ଏମନ୍ତ ଚିନ୍ତିଲା, ଏମନ୍ତ କେତେଦିନ ଗଲା ।।
ନ ଦେଲେ ସୁଗନ୍ଧ ଚନ୍ଦ, ନ ଦେଲେ ଅଳଙ୍କାରମାନ ।104।
ମୁଣ୍ଡକୁ ନ ଦେଲେ ଯେ ତେଲ, ନ ଦେଲେ ପିନ୍ଧିବାକୁ ଭଲ ।।
ବସାଇ ନ ଦେଲେ ଯେ ଦୋଳି, ଆବର ରଖାଇଲେ ଛେଳି ।105।
ଅନେକ ଦୁଃଖେ ତଅପୋଇ, ବନସ୍ତେ ଛେଳି ଜଗଥାଇ ।।
ଚଦଇ ବଡ଼ବୋହୁ ପୁଣି, ହଜିବ ଯେବେ ଘରମଣି ।106।
ଛେଳିର ନାମ ଘରମଣି, ତେଣୁ ତିଆରେ ମହାମାନୀ ।
ମୁଖେ ଲଗାଇ ଚୂନକାଳି, କାଟିବି ନାକର ବଉଳି ।107।
ଛିଣ୍ଡା ଟୋକେଇ ଖଣ୍ଡେ ନେଲା, ଉପରେ ପତର ବୁଜିଲା ।।
ତଳରେ ମୂଷାମାଟି ଭରି, ପତ୍ରରେ ଭାତଗୋଟା ଚାରି ।108।
ପାଉଁଶ ଲୁଣ ବୋଳି ଦେଲା, ପତର ଘୋଡ଼ାଇଣ ଦେଲା ।।
ଘେନିଣ ତଅପୋଇ ଚଳି, ବନରେ ଚରାଇଲା ଛେଳି ।109।
ଭୋକେଣ ଟୋକେଇ ଫେଡ଼ିଲା, ମାଟି ଦେଖିଣ ଫିଙ୍ଗିଦେଲା ।।
ନିତ୍ୟରେ ଛଅ ବୋହୁମାନ, ଏହି ପ୍ରକାରେ ଦିନେ ଦିନେ ।110।
ସାନବୋହୁର ପାଳି ଦିନ, ବହୁତ ଦେଇଥାଇ ଅନ୍ନ ।।
ତିଅଣ ଲୁଣ ଦେଇଥାଇ, ସେଦିନ ବସି ସୁସ୍ଥେ ଖାଇ ।111।
ଏମନ୍ତ କେତେଦିନ ଗଲା, ଭାଦ୍ରବ ମାସ ଯେ ହୋଇଲା ।।
ବନରେ ବସି ତଅପୋଇ, କଷ୍ଟେଣ ଛେଳି ରଖିଥାଇ ।112।
ବରଷାବେଳେ ଘରମଣି, ହଜିଲା ବନସ୍ତରେ ପୁଣି ।।
ଘରକୁ ସବୁ ଛେଳି ଗଲେ, ଗୁହାଳ ଭିତରେ ପଶିଲେ ।113।
ଦେଖିଲା ବଡ଼ବୋହୁ ଯାଇଁ, ଗୁହାଳେ ଘରମଣି ନାହିଁ ।।
ମାଇଲୁ ମୋର ଛେଳିଗୋଟି, ହଜାଇଅଛୁ ନାକ କାଟି ।114।
ନଲେ ନାକ ଯେ କାଟିବି, ଘରୁ ବାହାର କରିଦେବି ।।
ଏଥି ଉତ୍ତାରୁ ତଅପୋଇ, ନୀରବେ ଛେଳି ଖୋଜିଯାଇ ।115।
ଆଡ଼ ଉହାଡ଼ ଲତା ତଳ, ଖୋଜେ କଣ୍ଟକ କଣ୍ଟାମାଳ ।।
ସମସ୍ତ ଠାବ ସେ ବୁଲିଲା, ନପାଇ ତାଟଖା ହୋଇଲା ।116।
ନିଶି ହୋଇଛି ଘଡ଼ି ଦୁଇ, ଅନ୍ଧାରେ ପଥ ନ ଦିଶଇ ।।
ଯୋଗେ ସେଦିନ ରବିବାର, ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ ଓଷା ସାର ।117।
କୋଠରେ ବାଳଝିଅ ମିଳି, ହେଉଅଛନ୍ତି ହୁଳହୁଳି ।।
ତାହା ଶୁଣିଲା ତଅପୋଇ, କୋଠରେ ମିଳିଲା ସେ ଯାଇ ।118।
ବୋଇଲା ନାରୀମାନେ ଶୁଣ, ଏ ଓଷା କଲେ କେଉଁ ଗୁଣ ।।
ଶୁଣି ବୋଲନ୍ତି ବାଳଝିଏ, ଏ ଓଷା ପାଞ୍ଚପାଳି ହୁଏ ।119।
ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ ଏ ଅଟଇ, ଯାହା ମାଗିବ ତାହା ପାଇ ।।
ଏଥିରେ ଦେବତା ମଙ୍ଗଳା, ରଖନ୍ତି ବଡ଼ିବାର ଭେଳା ।120।
ଏମନ୍ତ ଶୁଣି ତଅପୋଈ, ମନରେ ଆନନ୍ଦ ହୁଅଇ ।।
ବୋଇଲା ଏ ଓଷା କରିବି, ହଜିଲା ଛେଳିକି ପାଇବି ।121।
ତଅପୋଈକୁ ବସାଇଲେ, ସମସ୍ତ ଫଳ ନେଇ ଦେଲେ ।।
ବସିଲା ସାଧବର ବାଳୀ, ମନରେ ମଙ୍ଗଳା ସୁମରି ।122।
ମାଗୋ ମଙ୍ଗଳା ତୁ କାମାକ୍ଷୀ, ମୁଁ ତୋତେ ସେବା କରୁଅଛି ।।
ଛେଳିକି ପାଇବି ମୁଁ ଯେବେ, ମୋହର ବାଞ୍ଛା ସିଦ୍ଧ ତେବେ ।123।
ଏମନ୍ତ ବିଚାରି ମନରେ, ଛେଳି ନିମନ୍ତେ ଗଲା ଖରେ ।।
ବାଟେ ଦେଖିଲା ଘରମଣି, ନିଶ୍ଚିତ ହୋଇଲା ତତ୍କ୍ଷଣି ।124।
ମନରେ ବାଞ୍ଛା ସିଦ୍ଧ କଲା, ଛେଳିକି ନେଇଣ ରଖିଲା ।।
ଏଥି ଉତ୍ତାରୁ ସାଧୁ ବାଳି, ଘରମଣିକି ନେଇ ଚଳି ।125।
ଘରକୁ ଅଡ଼ାଇଣ ନେଲା, ଗୁହାଳ ଭିତରେ ଛାଡ଼ିଲା ।।
ବସିଲା ବହନ୍ତିରେ ଯାଇ, ଦେହକୁ ଶୀତଳ କରାଇ ।126।
ଏ ଅନ୍ତେ ବଡ଼ ବୋହୁ ଆସି, ଦେଖିଲା ହାରେ ଅଛି ବସି ।।
ବୋଇଲା କାଲି କାହିଁ ଥିଲୁ, ମୋର ଛେଳିକି ହଜାଇଲୁ ।127।
ପଡ଼ିନ ଥାନ୍ତୁ ଯେବେ ଭେଟ, ପିଟନ୍ତି ତେନ୍ତୁଳିର ଛାଟ ।।
ଏମନ୍ତ ଶୁଣି ତଅପୋଈ, ଡରେଣ ବଚନ ବୋଲଇ ।128।
ଛେଳିକି ଅଣିଲ ଯେ ଖୋଜି, ବରଷା ବେଳେ ଥିଲା ହଜି ।।
ବୋଲଇ ବଡ଼ ବୋହୁ ପୁଣି, ବହନ ଛେଳି ଯାଅ ଘେନି ।129।
ସକାଳୁ ଭାତ ବଢ଼ା ହୋଇ, ଥୁଆ ହୋଇଛି ତୋହପାଇଁ ।।
ରାତ୍ର ପାହିଲା ଘେନିଯାଅ, ଛେଳିକି ବହନ ଚରାଅ ।130।
ତା ଶୁଣି ତଅପୋଈ ଗଲା, ଗୁହାଳ ଭିତରେ ପଶିଲା ।।
ଛେଳି ପଲକୁ ଅଡ଼ାଇଲା, ବନରେ ନେଇ ଚରାଇଲା ।131।
ବେଳ ବୁଡ଼ିଲା ବନସ୍ତର, ଅନ୍ଧାରେ ନ ଦିଶେ ଦୁଆର ।।
ଏମନ୍ତ କେତେ ଦିନଗଲା, ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ ଓଷା ହେଲା ।132।
ରାଜର ତଅପୋଇ ବାଳି, ପାଇଛି ହଜିଲାର ଛେଳି ।।
ଏମନ୍ତ ପାଞ୍ଚପାଳି ଗଲା, ସଖିଙ୍କ ସଙ୍ଗତେ ମିଳିଲା ।133।
ଖୁଦକୁଣ୍ଡାରେ ପିଠା କରି, ଖୁଦ ତଣ୍ଡୁଳ ପୂର କରି ।।
ସଖିଙ୍କି ମାଗିଲା ବହନ, ଫଳ ଫୁଲର ପିଠାମାନ ।134।
ଓଷା କୋଠିରେ ଯାଇ ବସି, ଭାଇଙ୍କ ଶୁଭ ସେ ମନାସି ।।
ବୋଇଲା ମଙ୍ଗଳା ଉଦ୍ଧାର, ମହା ସଙ୍କଟୁ ପାରିକର ।135।
ଦଶ ବରଷ ହେଲା ଗଲେ, ଆପଣା ରାଜ୍ୟକୁ ନଇଲେ ।।
ଅସାର ସପନ ଦେଖିଲି, ତେଣୁ ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ ଆଶ୍ରା କଲି ।136।
ଭୋଦେବୀ ମଙ୍ଗଳା ତୋସଇଁ, ଶୁଭେ ଆସିବେ ସାତ ଭାଇ ।।
ଦେଖିବି ବେନି ନୟନରେ, ପ୍ରବେଶ ହୋଇଲେ ମନ୍ଦିରେ ।137।
ଏମନ୍ତ ବାଞ୍ଛା କରି ବାଳି, କରେ ଘେନିଲା ଦୀପାବଳୀ ।।
ସମସ୍ତେ ହୁଳହୁଳି ଦେଲେ, ମଙ୍ଗଳା ନାମ ସୁମରିଲେ ।138।
ଏମନ୍ତେ ଓଷା ପୂଜା ସାରି, ଯେ ଯାହା ମନ୍ଦିରକୁ ଚଳି ।।
କହଇ ଗୋପିନାଥ ଦାସ, ଦୟା କରିବେ ପୀତବାସ ।139।
|| ଇତି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ରୁକ୍ମଣୀ ସତ୍ୟଭାମା ଉକ୍ତୌ ତଅପୋଇ । ମନୋରଥ ପ୍ରାପ୍ତ ଉଚ୍ଚାରଣେ ନାମ ଦ୍ୱିତୀୟୋଧ୍ୟାୟଃ ||
ତୃତୀୟ ଅଧ୍ୟାୟ
ଏଥୁ ଅନନ୍ତେ ଏବେ ଶୁଣ, ଯେ ଯାହା ପୂର୍ବର କଷଣ ।।
ସେ କଥା ଆନ ଯେ ନୁହଇ, ଦଇବ ଯୋଗେ ଭୋଗ ହୋଇ ।140।
ପ୍ରଭାତେ ତଅପୋଇ ବାଳି, ସ୍ନାନ ସାରିଣ ନେଲା ଛେଳି ।।
ଦେଇଛି ବଡ଼ ବୋହୁ ଭାତ, ଫେଡ଼ିଣ ଦେଖିଲା କୁରିତ ।141।
ତଳୁରେ ଅଛି ମୂଷାମାଟି, ଉପରେ ଭାତ ଚାରିଗୋଟି ।।
ପାଉଁଶ ବାଲି ଲୁଣ ନାହିଁ, ତିଅଣ ଅବା ଥିବ କାହିଁ ।142।
ଏହା ଦେଖିଣ ତଅପୋଇ, ଉଚ୍ଚେଣ ଉଠିଲା ବୋବାଇ ।।
ପିଅର ଅଧା ଚାନ୍ଦେ ମଲେ, ମାତା ହିଁ ପୁରାଚାନ୍ଦେ ମଲେ ।143।
ବୋଇତେ ସାତ ଭାଇ ଗଲେ, ଭାଉଜ ଏତେ କଷ୍ଟ ଦେଲେ ।।
ନିଶ୍ଚେ ଏ ବନରେ ମରିବି, ଘରକୁ ଆଉ କିମ୍ପା ଯିବି ।144।
ଏମନ୍ତ କହି କାନ୍ଦେ ବାଳି, ଶବଦେ ବନସ୍ତ ଉଛୁଳି ।।
ଦେଖ ବିଧାତା ଘଟସୂତ୍ର, ତେଣେ ସାଧବ ସାତପୁତ୍ର ।145।
ବୋଇତ ଘେନି ଆସି କୂଳେ, କାନ୍ଦଣା ଶବଦ ଶୁଣିଲେ ।।
ନିକଟେ କାନ୍ଦୁଅଛି ବାଳି, ତୁଣ୍ଡ ବାରିଣ ମନେ ଭାଳି ।146।
ତଅପୋଇର ତୁଣ୍ଡ ପ୍ରାୟେ, ଶୁଭଇ ଅରଣ୍ୟ ଲତାଏ ।।
ଶୁଣି କନିଷ୍ଠ ଭାଇ ଗଲା, ଅରଣ୍ୟ ଭିତରେ ପଶିଲା ।147।
ରଜନୀ ଅର୍ଦ୍ଧ ଅଛି ହୋଇ, ଦେଖି ସାଧବପୁତ୍ର ଯାଇ ।।
କିଏ ତୁ ଭଲଣେ ଗୋ କହ, ତଅପୋଈର କମ୍ପେ ଦେହ ।148।
କାହାର ଅଟୁ ତୁ ଗୋ ବଂଶ, ନାମ ତୋହର ଅଟେ କିସ ।।
ଏମନ୍ତ ଶୁଣି ତଅପୋଈ, ନ କାନ୍ଦି ସମ୍ଭାଳି କହଇ ।149।
ନ ଜାଣେ ଭାଇ ବୋଲି କର, ଉଭା ହୋଇଲା ମନେ ଡରି ।।
ବୋଇଲା କେ ତୁମ୍ଭେ ଗୋସାଇଁ, ନିରକ୍ଷ ପ୍ରାଣୀ ମୁଁ ଅଟଇ ।150।
ବଡ଼ ଘରେଣ ହୋଇ ଜାତ, ଏ ବନେ ହୋଇଲି ଅନାଥ ।।
ମୋର ପିତାଙ୍କ ନାମ ସାହୁ, ସାତ ପୁଅରେ ସାତବୋହୁ ।151।
ବୋଇତ ସାତଖଣ୍ଡ ତାର, ସେ ଅଟେ ପିଅର ମୋହର ।।
ମୋହର ନାମ ତଅପୋଈ, କହିଲେ କଷ୍ଟ ନ ସରଇ ।152।
ଭାଇ ଯେ ଗଲେ ବୋଇତରେ, ଭାଉଜ କଷ୍ଟଦେଲେ ମୋରେ ।।
ଅନେକ ମୋତେ ଦେଲେ ଗାଳି, ବନସ୍ତେ ରଖାଇଲେ ଛେଳି ।153।
ମନେ ପଡ଼ିଲେ ଭାଇମାନେ, ରୋଦନ କରୁଛି ବନେ ।।
ଶୁଣ ହେ ମାତ ତଅପୋଈ, ବୋଇତ ଘେନି ସାତଭାଇ ।154।
ଆସିଲୁ ଏହି ନିକଟରେ, ରୋଦନ ଶୁଣିଲୁ ସେଠାରେ ।।
ମୋତେ ପେଶିଲେ ଜ୍ୟେଷ୍ଠଭାଇ, ବୋଇତେ ଛନ୍ତି ଦେଖଯାଇ ।155।
ତେଣୁ ମୁଁ ଏଠାକୁ ଅଇଲି, ଅରଣ୍ୟେ ତୋତେ ମୁଁ ଦେଖିଲି ।।
ଏବେ ଗୋ ମାଏ ଚାଲ ଯିବା, ଭାଇଙ୍କୁ ସମସ୍ତ କହିବା ।156।
ଶୁଣି ଆନନ୍ଦ ତଅପୋଈ, ଅନ୍ଧ କି ଚକ୍ଷୁଦାନ ପାଲ ।।
ଚାତକ ପିଇଲା କି ନୀର, ଚନ୍ଦ୍ର କି ଦେଖିଲା ଚକୋର ।157।
ଭାଇ ଭଉଣୀ ବେଗେ ଗଲେ, ବୋଇତେ ପ୍ରବେଶ ହୋଇଲେ ।।
ବୋଇତେ ଜଳୁଥିଲା ଦୀପ, ଦେଖିଲେ ତଅପୋଇ ରୂପ ।158।
ତେଲ ବିହୁନେ କେଶ ଉଡ଼େ, ମୁଣ୍ଡୁ ଉକୁଣୀ ଝରି ପଡ଼େ ।।
ଛିଣ୍ଡା ଲେଙ୍କଡ଼ା ପିନ୍ଧିଥାଇ, ଦେଖି ବିକଳ ସାତଭାଇ ।159।
କହଇ ଭାଇଙ୍କ ଆଗରେ, ତୁମ୍ଭେ ତ ଗଲ ବୋଇତରେ ।।
ପାଳି ଯେ ଥିଲେ ମାସ ଦୁଇ, ଯେଉଁ ପ୍ରକାରେ ଥିଲ କହି ।160।
ରାଣ୍ଡି ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ବୋଲ ଶୁଣି, ନଦେଲେ ମୋତେ ଅନ୍ନପାଣି ।।
ସେ ରାଣ୍ଡି କହିଲା ତାହାଙ୍କୁ, ଛେଳି ରଖାଅ ନଣନ୍ଦକୁ ।161।
ତାହାର ବୋଲକୁ ଶୁଣିଲେ, ବନରେ ଛେଳି ରଖାଇଲେ ।।
ଭିତରେ ମୂଷାମାଟି ଭରି, ଉପରେ ଗୋଟି ଭାତ ଚାରି ।162।
ବଡ଼ବୋହୁର ଏହି ମତେ, ଦୁଃଖ ଯେ ଦେଲେ ଯେତେ ।।
ସାନବୋହୁର ପାଳି ଦିନ, ବହୁତ ଦେଇଥାଇ ଅନ୍ନ ।163।
ଏମନ୍ତ ଶୁଣି ସାତ ଭାଇ, କହନ୍ତି ଶୋକଭର ହୋଇ ।।
ଅଷ୍ଟରତ୍ନର ଅଳଙ୍କାର, ଦେଲେ ଯେ ଭଉଣୀ ଶରୀର ।164।
ବସାଇ ଚଉକି ଉପରେ, ତୀକ୍ଷ୍ଣକାତିଏ ଦେଲେ କରେ ।।
ବୋଇଲେ ଯେହୁ ପ୍ରିୟତୋର, ନସିକା ନ କାଟିବୁ ତାର ।165।
ଯେଅବା ଦୁଖଃଦେଲେତୋରେ, ନାସିକା କାଟିବୁ ତାହାରେ ।।
ଏମନ୍ତ କହି ଭାଇ ଗଲେ, ରାଜ୍ୟକୁ ଦୂତ ବରିଗଲେ ।166।
ରାଜ୍ୟରେ ଚହଳ ପଡ଼ିଲା, ଶୁଭେଣ ବୋଇତ ଲାଗିଲା ।।
ଆନନ୍ଦ ରାଜ୍ୟ ଲୋକେ ଶୁଣି, ଏଥି ଉତ୍ତାରୁ ଶୁଣ ପୁଣି ।167।
ପୁଣି ହିଁ ସାଧବର ପୁଅ, ଘରକୁ କହି ପଠିଆଏ ।।
ବେଗ ହୋଇଣ ତୁମ୍ଭେ ଯାଅ, ବୋହୁମାନଙ୍କ ଆଗେ କହ ।168।
ସଙ୍ଗତେ ଘେନି ତଅପୋଈ, ଆସନ୍ତୁ ବୋଇତ ବନ୍ଦାଇ ।।
ତକ୍ଷଣେ ଲୋକ ଧାଇଁଗଲେ, ସପତ ବୋହୁଙ୍କୁ କହିଲେ ।169।
ତଅପୋଇକି ସଙ୍ଗେ ନିଅ, ଶୁଭେଣ ବୋଇତ ବନ୍ଦାଅ ।।
ଶୁଣି ସମସ୍ତେ ଆରତେଣ, ତଅପୋଇକି ଖୋଜି ଆଣ ।170।
ବୋଲଇ ସାନବୋହୁ ତହିଁ, କାଲିତ ବନୁ ଆସି ନାହିଁ ।।
ଖାଇଲା ଭୂତ କି ରାକ୍ଷାସ, ଏବେ ଲୋଡ଼ିଲେ ହେବ କିସ ।171।
କର୍ମେ ଅବଶ୍ୟ ଅଛି ଯାହା, ଭୋଗ କରିବାଟିକି ତାହା ।।
ବୋଇଲ ବଡ଼ ବୋହୁ ଶୁଣି, ବାହାର ହୁଅ ଅର୍ଘ ଘେନି ।172।
ବୋଇତ ବେଗେ ବନ୍ଦାଇବା, ପୁଚ୍ଛାଲେ ବଞ୍ଚାଇ କହିବା ।।
ଏମନ୍ତେ ଅର୍ଘ ଘେନି ବାଳି, ବୋଇତ ପାଶେ ଯାଇ ମିଳି ।173।
ବୋହୁଙ୍କୁ ଦେଖି ସାତ ଭାଇ, ବୋଲଇ ଅଧର କମ୍ପାଇ ।।
ସଙ୍ଗତେ ତଅପୋଇ ନାହିଁ, ତୁମ୍ଭେ ଆସିଲ କିମ୍ପାଇଁ ।174।
ମଝିଆଁ ବୋହୁ ବୋଲେ ବାଣୀ, ଜରାଇଛନ୍ତି ଝିଅମଣି ।।
କେମନ୍ତେ ଚାଲିଣ ଆସିବେ, ହେହରେ ପୀଡ଼ା ଯେ ପାଇବେ ।175।
ଏମନ୍ତ ଶୁଣି ସାତ ଭାଇ, କହନ୍ତି ଚକ୍ରାଧଭର ହୋଇ ।।
ଦେବତା ଛନ୍ତି ମଙ୍ଗ କୋଣେ, ବନ୍ଦାଅ ଯାଇ ଜଣେ ଜଣେ ।176।
ପ୍ରଥମେ ବଡ଼ବୋହୁ ଗଲା, କୋଣେ ଦେବତା ବନ୍ଦାଇଲା ।
ଛୁରୀରେ ତଅପୋଇ ବାଳି, କାଟିଲା ନାକର ବଉଳି ।177।
ନୀଳେନ୍ଦ୍ରି ନାମେ ସାନବୋହୁ, ତଅପୋଇର ପ୍ରିୟ ସେହୁ ।।
ସମସ୍ତ ପଛେ ସେ ଅଇଲା, ସେ ବୋହୁ ପଛେ ବନ୍ଦାଇଲା ।178।
ସାନବୋହୁକୁ ଦେଖି ବାଳି, ସେ ହସ୍ତରୁ ପକାଇଲା ଛୁରୀ ।179।
କଣ୍ଠୁ କାଢ଼ିଲା ରତ୍ନମାଳି, ବୋହୁବେକେରେ ଦେଲା ବାନ୍ଧି ।।
କାଖ କରିଣ ବୋହୁ ନେଲା, ଆପଣା ମନ୍ଦିରେ ରଖିଲା ।180।
ଅତି ଆନନ୍ଦ ସେ ହୋଇଲେ, ଉତ୍ତମ ସୁଖ ଭୋଗ କଲେ ।।
ଏମନ୍ତ ଶୁଣି ସେ ରୁକ୍ମଣୀ, ବୋଲନ୍ତି ଆହେ ଚକ୍ରପାଣି ।181।
ନାକୋଇମାନେ କାହିଁ ଗଲେ, କେମନ୍ତେ ଯାଇ ସେ ରହିଲେ ।।
ସେ କଥା କହ ଆହେ ହରି, କେମନ୍ତେ ହେଲେ ଏତେସରି ।182।
ରାଣ୍ଡି ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ସିନା ଆସି, ତାହାକୁ ଶିଖାଇଲା ବସି ।।
ବୋଲଇ ନଣନ୍ଦ ଏ ଛାର, ଏହାକୁ ଏତେ ସେବାକର ।183।
କଷଣ ଦେଇ ତ ମାଇଲ, ପଛକୁ ଦୁଃଖ ସମ୍ପାଦିଲ ।।
ତୁମ୍ଭେ ଗୋ ନିର୍ଲ୍ଲଜ ବାଳୀଶ, ଏହାର ଯୋଗ ଯିବ ନାଶ ।184।
ଏମନ୍ତ କହିଣ ସେ ଗଲା, ମାୟା ମୋହିନୀ ଲଗାଇଲା ।।
ହଜିଲା ଏହାଙ୍କର ବୁଦ୍ଧି, ନଣନ୍ଦ ସଙ୍ଗେ ହେଲେ ବାଦୀ ।185।
ଆୟତ ନ ଥିଲା ତାଙ୍କରି, କିମ୍ପା ହୋଇଲେ ଏତେସରି ।।
କହନ୍ତି ଦେବକୀ ନନ୍ଦନ, ଶୁଣ ଗୋ ଯୁବତୀ ରତନ ।186।
ନାକୋଇମାନେ ତହିଁଗଲେ, ଅରଣ୍ୟ ଭିତରେ ପଶିଲେ ।।
ବହୁତଦୂର ପଥ ଯାଇ, ବୁଲନ୍ତି ବାଇ ପ୍ରାୟ ହୋଇ ।189।
ବିକଳେ କରନ୍ତି ରୋଦନ, ଶୁଭଇ ଘୋର ଗରଜନ ।।
ସମସ୍ତେ ହୋଇ ଏକମେଳ, ବସିଲେ ବୃକ୍ଷ ଛାଇତଳ ।190।
ରଧିରେ ତନୁ ଜର ଜର, ପଡ଼ଇ ଧରିଣୀ ଉପର ।।
ହୃଦୟେ ବେନିକର ମାରି, କାନ୍ଦନ୍ତି ଦଇବ ସୁମରି ।191।
ଆହା ବିଧାତା ଏହା କଲୁ, କି ଦୋଷେ ଏ ଦଶା କହିଲୁ ।।
ଏକା କରମ ଷଡ଼ ନାରୀ, ଲେଖିଣ ଥିଲୁ କି ବିଚାର ।192।
କମ୍ପାଇ ନ କଲୁ ମରଣ, ବନସ୍ତେ ଥିଲା ଏ କଷଣ ।।
ସାଧବ ଘରେ ହେଲେ ଜାତ, ଏକାଳେ ହୋଇଲୁ ଅନାଥ ।193।
ଯାଆନ୍ତୁ ବାପା ଭାଇ ଘର, ମୁଖକୁ ଚାହିଁବୁ କାହାର ।।
ଏମନ୍ତ ବୋଲିଣ ଯୁବତୀ, ସମସ୍ତେ ରୋଦନ କରନ୍ତି ।194।
ବୋଇଲେ କରିବା ଗୋ କିସ, ଖାଇ ମରିବା ଆଣ ବଷ ।।
କେ ବୋଲେ କିଛିଗୋ ନଭାଳ, ନିଶ୍ଚେ ପୁରିଲା ଆମ୍ଭ କାଳ ।195।
କେ ବୋଲେ ବନେ ପଶିଯିବା, ବ୍ୟାଘ୍ର ଭାଲୁଙ୍କ ମୁଖେ ଯିବା ।।
କେହି ଆମ୍ଭଙ୍କୁ ନ ଖାଇଲେ, ନିରେଖ ବୋଲି ଛାଡ଼ିଗଲେ ।196।
ଏମନ୍ତ ବହୁ ବେଳ ଗଲା, ତମିର ଆସି ପ୍ରବେଶିଲା ।
ଦଇବ ଯୋଗେଣ ଶଦୃଳ, କ୍ଷୁଧା ତୃଷାରେ ସେ ଆକୁଳ ।197।
ମିଳିଲେ ଯୁବତୀଙ୍କ ପାଶ, ଦେଖିଣ ବଡ଼ିଲା ସାହାସ ।।
ନାକୋଇମାନେ ତହିଁ ପଡ଼ି, ପିଣ୍ଡରୁ ପ୍ରାଣ ଗଲା ଛାଡ଼ି ।198।
ବେନି ଶାର୍ଦ୍ଦୃଳ ତହିଁ ଗଲେ, ସେ ମୃତପିଣ୍ଡ ପଡ଼ିଥିଲେ ।।
ଏମନ୍ତ ରଜନୀ ପାହିଲା, ରବି କିରଣ ପ୍ରକାଶିଲା ।199।
ସେ ବନେ ସଦାଶିବ ଥାନ୍ତି, ମର୍କତଲିଙ୍ଗ ଶୋଭାପାନ୍ତି ।200।
ତାହାଙ୍କୁ ନ ଦେଖନ୍ତି କେହି, ଗୁପତେ ହୋଇଥାନ୍ତି ରହି ।।
ବିରୁପା ନାମେଣ ଶବର, ବୁଲଇ ମହାବନ ଘୋର ।201।
ଏମନ୍ତେ ବନେ ବୁଲୁଥିଲା, ବନେ ସେ ଲିଙ୍ଗକୁ ଭେଟିଲା ।।
ଦେଖିଲା ମର୍କତ ଲିଙ୍ଗକୁ, ବିଚାର କଲା ସେ ମନକୁ ।202।
ବୋଇଲା ଆଜି ଭାଗ୍ୟେ ମୋର, ଦର୍ଶନ ପାଇଲା ଶଙ୍କର ।।
ସେ ଶୁଦ୍ଧଚିତ୍ତେ ଦୃଢ଼ କଲା, ସାଷ୍ଟାଙ୍ଗ ଦଣ୍ଡବତ କଲା ।203।
ଉଠି ହୋଇଲା କୃତ୍ୟ କୃତ୍ୟ, ସେଠାରୁ ଗଲାକ ତ୍ୱରିତ ।।
ସ୍ନାନ ଶଉଚ ଜଳେସାରି, ନୀର ଆଣିଲା କରେ ଧରି ।204।
ଶିବଙ୍କ ଶିରରେ ଢାଳିଲା, କୁସୁମ ବେଲପତ୍ର ଦେଲା ।।
ସୁସ୍ୱାଦୁ ପକ୍ୱଫଳ ଆଣି, ଦେଇ ପୂଜିଲା ଶୂଳପାଣି ।205।
ଉଠିଣ କଲା ନମସ୍କାର, ମେଲିଣ ମାଗିଲା ଛାମୁର ।।
ଉଠି ବୋଇଲେ ଦେବ ହର, ଆନନ୍ଦେ ବୋଇଲେ ଶବର ।206।
ଏମନ୍ତ ନିତ୍ୟ ସେବା କରି, ଦୃଢ଼ବିଶ୍ୱାସ ଚିତ୍ତେ ଧରି ।।
ଦିନେ ସେ ବିରୁପା ଶବର, ପୂଜିଣ ଯାଉ ସେ ଶଙ୍କର ।206।
ବନେ ଯାଉଛି ବେଗ ହୋଇ, ବାଟରେ ଦେଖିଲାକ ଯାଇ ।।
ଷଡ଼ ଯୁବତୀ ଛନ୍ତି ମରି, ନାସାଛେଦନ ସବୁଙ୍କରି ।207।
ଦେଖିଣ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଲା, ମର୍କତ ଲିଙ୍ଗ ପାଶେ ଗଲା ।।
ସେ ନିତ୍ୟକର୍ମ ଯେ ସାରିଲା, ଯିବାକୁ ମେଲାଣି ମାଗିଲା ।208।
ହିରଣ୍ୟ ନ କହି ବଚନ, ବୁଝିବା ପାଇଁ ତାର ମନ ।।
ଶବର ବହୁତ ଡାକିଲା, ଡାକିଣ ନିରାଶ ହୋଇଲା ।209।
ବୋଇଲେ ଅପରାଧ ମୋର, ଦୟା ତେଜିଲେ ଦେବ ହର ।।
ଆଉ ଜୀବନ କାର୍ଯ୍ୟ ନାହିଁ, ଆକେଳେ ଦଶଦିଗ ଚାହିଁ ।210।
ନାରାଜ ପାଷାଣେ ଘସିଲା, କଣ୍ଠ ତଣ୍ଟିରେ ବସାଇଲା ।।
ଡାକିଲେ ପ୍ରଭୁ ଦେବ ହର, ରହରେ ବିରୂପା ଶବର ।211।
କମ୍ପାଇଁ ହାରୁଛୁ ଜୀବନ, ମୁହିଁ ଜାଣିଲି ତୋର ମନ ।।
ପ୍ରସନ୍ନ ହେଇ ମାଗ ହର, ଯେ ଇଚ୍ଛା ମନରେ ତୋହର ।212।
ଶବର ମନେ ବିଚାରିଲା, ଯେ ପ୍ରାଣୀ ପରହିତେ ଥାଇ ।।
ସ୍ୱର୍ଗ ପ୍ରାପତ ହୁଏ ତାରେ, ଶୁଣି ମୁଁ ଅଛଇ ସଂସାରେ ।213।
ଏମନ୍ତ ମନେ ଚିଚାରିଲା, କର ଯୋଡ଼ିଣ ଜଣାଇଲା ।।
ବୋଇଲା ପ୍ରଭୁ ମହେଶ୍ୱର, ମୋ ଅପରାଧ କ୍ଷମାକର ।214।
ଷଡ଼ ଯେ ନାରୀ ଛନ୍ତି ମରି, ଜୀଇଁବେ ନାସିକା କଅଁଳି ।।
ଅସ୍ତୁ ବୋଇଲେ ଶୁଳଧର, ତକ୍ଷଣେ ଦେଖିଲା ଶବର ।215।
ବୋଲଇ ଆଗୋ ନାରୀମାନେ, କିମ୍ପା ଅଇଲ ଘୋର ବନେ ।।
ଶୁଣି ସାଧବ ବୋହୁମାନେ, ବୋଲନ୍ତି ଶୁଣ ସାବଧାନେ ।216।
କିନିଷ୍ଠ ନଣନ୍ଦ ଆମ୍ଭର, ତା ଲାଗି ହେଲୁ ଏତେ ଦୂର ।।
ନାମ ତା ତଅପୋଇ ବାଳୀ, କାଟିଲା ନାକର ବଉଳି ।217।
ନାକୋଇ ହୋଇ ପଳାଇଲୁ, ଲଜ୍ୟାରେ ବନସ୍ତେ ପଶିଲୁ ।218।
ବ୍ୟାଘ୍ର ଦେଖିଣ ମୋହ ଯାଇ, ପଡ଼ିଣ ଥିଲୁ ଏହିଠାଇଁ ।।
କେଉଁ ବିଧାତା ବରଦେଲା, ନାସିକାମାନ କଅଁଳିଲା ।219।
ଶବର ସମସ୍ତ କହିଲା, ତାହାଙ୍କୁ ପଥ ଦେଖାଇଲା ।।
ସେ ବାପା ଭାଇ ଘର ଗଲେ, ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ହୋଇଣ ରହିଲେ ।220।
କହଇ ଗୋପିନାଥ ଦାସ, ଉଦ୍ଧାର ମତେ ପୀତ ବାସ ।।
|| ଇତି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ରୁକ୍ମଣୀ ସତ୍ୟଭାମା ଉକ୍ତୌ ସାହବ ଷଡ଼ବଧୁ ଉଦ୍ଧାରେଣ ନାମ ତୃତୀୟୋଧ୍ୟାୟ ||
ଚତୁର୍ଥ ଅଧ୍ୟାୟ
ଏମନ୍ତ କୃଷ୍ଣ ବାଣୀ ଶୁଣି, ହସି ବୋଲନ୍ତି ଠାକୁରାଣୀ ।।
ସେ ତଅପୋଇ କିସ କଲା, କେମନ୍ତ ହୋଇଣ ରହିଲା ।221।
ଏମନ୍ତେ କେତେ ଦିନ ଗଲା, ସାଧବ ମନେ ବିଚାରିଲା ।।
ଏବେ କରିବା ସୁ ବିଚାର, ତଅପୋଇର ବିଭାଘର ।222।
ଜ୍ୟେଷ୍ଠ ଭ୍ରାତାର ଏହିବାଣୀ, ସମସ୍ତେ ଭାଇମାନେ ଶୁଣି ।।
ବୋଇଲେ କହିବା ଉଚିତ, ଯେ ସାଧୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ କୁଳବନ୍ତ ।223।
ଅଇଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟରେ ଥିବ ରହି, ବିଭା କରିବା ତଅପୋଇ ।।
କହନ୍ତି ସାଧବ ନନ୍ଦନ, ଏମନ୍ତ ଗଲା କେତେ ଦିନ ।224।
ବିରଞ୍ଚି ବୋଲିଣ ସାଧବ, ତାହାର ଧନ ଅସମ୍ଭବ ।।
କୁବେର ସମ୍ପତ୍ତିକୁ ବଳି, ପ୍ରତାପ ନ ପାରିବ କଳି ।225।
ସେହି ଦ୍ୱୀପରେ ତାର ଘର, ତା ପୁତ୍ର ନାମ ରତ୍ନାକର ।।
ସୁନ୍ଦର ସୁବୁଦ୍ଧି ପଣ୍ଡିତ, ଗରିଷ୍ଠ ପଣେ ବଳବନ୍ତ ।226।
ତାହାକୁ ବିଭା କରିବାକୁ, ତା ପିତା ବିଚାରେ ମନକୁ ।।
ଦୂତମାନଙ୍କୁ ଡକାଇଲା, ପ୍ରସଙ୍ଗ କରିଣ ପେଶିଲା ।227।
ତକ୍ଷଣେ ଦୂତମାନେ ଗଲେ, ଥୋକାଏ ରାଜ୍ୟ ସେ ବୁଲିଲେ ।।
ତନୟ ସାଧବର ସୁତ, ସେ ରାଜ୍ୟେ ସେହି ଭାଗ୍ୟବନ୍ତ ।228।
ଏକ ଭଉଣୀ ସାତ ଭାଇ, ତାହାର ନାମ ତଅପୋଇ ।।
ତାହାଙ୍କ ହାତରେ ଦୂତ ଆସି, ପ୍ରସଙ୍ଗ କହିଲେ ବିଶେଷି ।229।
ବୋଇଲେ ବିରଞ୍ଚି ସାଧୁତ, ତାହାଙ୍କ ପୁତ୍ର ବଳବନ୍ତ ।।
ତଅପୋଇକି ବିଭାକର, ଏ କଥା ଉଚିତ ବେଭାର ।230।
ଏମନ୍ତ କହି ଦୂତମାନେ, ମେଲିଣ ହୋଇଲେ ବହନେ ।।
ଯାଇଣ ସାଧବ ତୋଷ ହୋଇ, ଯେ ବିଧି ବିଧାନ ଭିଆଇ ।231।
କୂଳ ଧର୍ମର ଯେଉଁ ରୀତି, ସେହି ପ୍ରକାରେ ସେ କରନ୍ତି ।।
ମଙ୍ଗଳ କୃତ୍ୟ ଯେ ଭିଆଣ, ମିଳି ବହୁତ ନାରୀ ଗଣ ।232।
ନବୀନ ଭାଣ୍ଡ ମଙ୍ଗୁଳିଲେ, ସମସ୍ତ ହୁଳ ହୁଳି ଦେଲେ ।।
ବସ୍ତ୍ର ଭୁଷଣ ଅଳଙ୍କାର, ଯେ ପୂଜା ବିଧି ଉପଚାର ।233।
ଦେଇଣ ସମସ୍ତେ ପୂଜନ୍ତି, ଯୁବତୀ ହୁଳହୁଳି ଦିଅନ୍ତି ।।
ଶଙ୍ଖ ମହୁରୀ ନାନା ବାଦ୍ୟ, ବାଜନ୍ତେ ଉଛୁଳେ ଶବଦ ।234।
ସେଠାରୁ ହୁଅନ୍ତି ମେଲାଣି, ବର କନ୍ୟାକୁ ଘରୁ ଆଣି ।।
ଢ଼ାଳନ୍ତି ନେଇ ତୀର୍ଥ ଜଳ, ଯୁବତୀ ହୋଇ ଏକମେଳ ।235।
ତ୍ୱରିତେ ତହୁଁ ପୋଛି ଦେଲେ, ମଳିନ ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧାଇଲେ ।।
ଏଥି ଉତ୍ତାରୁ ଆରଦିନ, ବିଭା ଉତ୍ସବ ଯୋଗ ଲଗ୍ନ ।236।
ବ୍ରାହ୍ମଣ ଯଉଚିଷ ଆସି, ବିଶେଷ ପଚାରନ୍ତି ବସି ।।
କହନ୍ତେ ସମସ୍ତେ ଶୁଣିଲେ, ବିଭା ଉଦ୍ୟମ ପଚାରିଲେ ।237।
ମଙ୍ଗଳ ବାଦ୍ୟ ଉଚ୍ଚାରନ୍ତି, ବରକୁ ବେଦୀରେ ବସାନ୍ତି ।।
ବ୍ରାହ୍ମଣେ ବେଦ ବାକ୍ୟ ଭାଷି, ବୋଇଲେ କନ୍ୟାକୁ ଆଣସି ।238।
ତା ଶୁଣି କନ୍ୟାକୁ ଅଣାଇ, ଲବଣ ଚଉଁରୀ ପକାଇ ।।
ଅଷ୍ଟରତ୍ନର ଅଳଙ୍କାର, ଖଞ୍ଜିଲେ କନ୍ୟାର ଶରୀର ।239।
ଝିନ ବସନେ ପିନ୍ଧାଇଣ, ଦେବାଙ୍ଗ ବସ୍ତ୍ର ଉପରଣ ।।
ଦେଇଣ କନ୍ୟାକୁ ଆଣିଲେ, ବେଦୀ ଉପରେ ବସାଇଲେ ।240।
ଅନେକ ବାକ୍ୟ ବଜାବନ୍ତି, ଯୁବତୀ ହୁଳହୁଳି ଦିଅନ୍ତି ।।
ଶବଦ ଶୁଭେ ଘୋରନାଦ, ବ୍ରହ୍ମଣେ ପଢ଼ୁଛନ୍ତି ବେଦ ।241।
ଜନ ଗହଳେ ନୁହେଁ ପଶି, ଦେଖି ବର କନ୍ୟାକୁ ତୋଷି ।।
ସମସ୍ତେ ଧନ୍ୟ ଧନ୍ୟ କଲେ, ବିଭା ଉତ୍ସବ ବଢ଼ାଇଲେ ।242।
ବନ୍ଧୁ କୁଟୁମ୍ବ ଜ୍ଞାତଜନ, ଭୋଜନ କଲେ ମିଷ୍ଟଅନ୍ନ ।।
ସେଦିନ ରଜନୀ ପାହିଲା, ରବି କିରଣ ପ୍ରକାଶିଲା ।243।
ସାତ ଭାଇଙ୍କି ଅଣାଇଲା, ବିରଞ୍ଚି ସାଧବ ଉଠିଲା ।।
ବୋଇଲା ମେଲାଣି ଆମ୍ଭଙ୍କୁ, ବହନ ଦିଅ ହେ ଯିବାକୁ ।244।
ଶୁଣି ତନୟ ସାଧୁ ସୁତେ, ଉଦ୍ୟମ କଲେ ଯିବା ଅର୍ଥେ ।।
ସଜ କରିଣ ରାଜଦୋଳି, ବସାଇ ତଅପୋଇ ବାଳୀ ।245।
ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଚାନ୍ଦ ଘରେ ଥିଲା, ସାଧବ ବେଗେ ଅଣାଇଲା ।।
ଉପରେ ଟଣାଇଲା ସେହି, ଦେଖି ଆନନ୍ଦ ତଅପୋଇ ।246।
ଚନ୍ଦ୍ରକୁ ବେଢ଼ି ଯେହେ ତା’ରା, ଅତି ସୁନ୍ଦର ଦିଶେ ତୋରା ।।
ଦେଖିଣ ନଗ୍ର ନାରୀମାନେ, ବୋଲନ୍ତି ଧନ୍ୟ ତୋ ଜୀବନ ।247।
ସାତ ଭାଇରେ ତଅପୋଇ, ଦଣ୍ଡେ ମୂର୍ଚ୍ଛାନ୍ତି କେହି ନାହିଁ ।।
ଭାଉଜ ଦେଖି ନ ପାରିଲେ, ଏହାର ଲାଗି ଦୂର ହେଲେ ।248।
ସାନ ଭାଉଜ ନଣନ୍ଦର, ଦଣ୍ଡେ ହେ ନୁହେଁ ଅଭ୍ୟନ୍ତର ।।
କେମନ୍ତେ ମୁର୍ଚ୍ଛିବ ଏହାକୁ, ଆସିବା ଯାଏ ତା ଘରକୁ ।249।
ଏମନ୍ତ ଶୁଣି ତଅପୋଇ, ବେନି ନୟନୁ ଲୁହ ବୋହି ।।
ଭାଉଜ କାନ୍ଦେ ଶୋକଭରେ, ଲୁହ ପୋଛିଣ ବେନି କରେ ।250।
ସାହି ପଡ଼ିଶା ଯେତେ ଥିଲେ, କାନ୍ଦିଣ ପ୍ରବୋଧନ କଲେ ।।
ଏମନ୍ତ ସୈନ୍ୟ ସାଜ ହେଲେ, ଯେ ଯାହା ବାହାନ ଚଢ଼ିଲେ ।251।
ବରକୁ ସେବେଶ କରାଇ, ପାଲିଙ୍କି ଉପରେ ବସାଇ ।।
ଆଗରେ ଗଲେ ତଅପୋଇ, ପଛରେ ବର ଚଳି ଯାଇ ।252।
ତଅପୋଇର ସାତ ଭାଇ , ପାଛୋଟି ଖଣ୍ଡେ ଦୂର ଯାଇ ।।
ଚିରଞ୍ଚି ସାଧବକୁ କହି, ଯେ ଯାହା ରୂପେ ମାନ୍ୟହୋଇ ।253।
ଲେଉଟି ଘରକୁ ଅଇଲେ, କନ୍ୟ ଘେଣିଣ ସେହି ଗଲେ ।।
ଯାଇଣ ମିଳିଲେ ରାଜ୍ୟରେ, ଶୁଣ ହେ ଏଥୁ ଅନନ୍ତରେ ।254।
ଚଉଠି ସାତ ଯେ ମଙ୍ଗଳା, ଏ ରୂପେ ସବୁ ଯେ ବଢ଼ିଲା ।।
ଏମନ୍ତେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣର ବାଣୀ, ରକ୍ମଣୀ ସତ୍ୟଭାମା ଶୁଣି ।255।
ବୋଲନ୍ତି ଶୁଣ ଦେବହରି, ସେତ ସ୍ୱର୍ଗର ଅପସରୀ ।।
ସାଧବ ଘରେ ସେ ରହିଲା, କେମନ୍ତ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ସେ ଗଲା ।256।
କହନ୍ତି କମଳ ଲୋଚନ, ଶୁଣ ଗୋ ରମଣୀ ରତନ ।।
ସେ ଚିତ୍ରସେନ ସ୍ୱର୍ଗପୁରେ, ଭାଳଇ ବସି ନିରନ୍ତରେ ।257।
ନିକଟ ଦିନ ଆସି ହୋଇ, ଷୋଳ ବରଷ ପୁରି ନାହିଁ ।।
ଏମନ୍ତ ସମୟେ ଗନ୍ଧର୍ବ, ଇନ୍ଦ୍ରଙ୍କୁ ବୋଇଲା ଭୋ ଦେବ ।258।
ଏବେ ମୁଁ କରିବି କେମନ୍ତ, ବିଚାରି କହ ଶଚିନାଥ ।।
ଇନ୍ଦ୍ର ବୋଇଲେ ଚିତ୍ରସେନ, ଷୋଳ ବରଷ ଯେଉଁ ଦିନ ।259।
ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇବଟି ଯେବେ, ବିମାନ ଘେନିଯିବୁ ତେବେ ।।
ବସି କରି ତୋର ନାରୀ, ମଞ୍ଚୁ ଆଣିବୁ ସ୍ୱର୍ଗପୁରୀ ।260।
ଶୁଣିଣ ଇନ୍ଦ୍ରର ବଚନ, ଗନ୍ଧର୍ବ ଗଣୁଥାଇ ଦିନ ।।
ଷୋଳ ବରଷ ଯହୁଁ ହେଲା, ବିମାନ ଘେନି ସେ ଚଳିଲା ।261।
ପୁଷ୍ପ ବିମାନ ଆକାଶରେ, ରହିଣ ଥିଲା ସେ ଗୁପ୍ତରେ ।।
ଦେଖ ଦଇବର ଗତି, ଯେ ଯାହା କର୍ମ ସେ ଭୁଞ୍ଜନ୍ତି ।262।
ତଅପୋଇକି ନେବା ପାଇଁ, ଗନ୍ଧର୍ବ ଆସିଥିଲେ ତହିଁ ।।
ସାତମଙ୍ଗଳା ବିଧି ସାରି, ଅଷ୍ଟମଙ୍ଗଳା ବିଧି କରି ।263।
ତଅପୋଇକି ଭାଇ ସାଥେ, ବସାଇ ଗଜଦନ୍ତ ରଥେ ।।
ଘରକୁ ଘେନିଣ ଗମନ୍ତି, ଶୂନ୍ୟେ ଦେଖିଲା ତାର ପତି ।264।
ଆସିଣ ପଥ ଓଗାଳିଲେ, ସବୁଙ୍କୁ ଘଉଡ଼ାଇ ଦେଲା ।।
ତଅପୋଇକି ଘେନିଯାଇ, ପୁଷ୍ପକ ବିମାନେ ବସାଇ ।265।
ସ୍ୱର୍ଗରେ ଯାଇଣ ମିଳିଲା, ଇନ୍ଦ୍ର ଛାମୁରେ ଜଣାଇଲା ।।
ମାନବ ରୂପ ତାର ଗଲା, ଦେବ ଶରୀର ପ୍ରକାଶିଲା ।266।
ଆନନ୍ଦ ହୋଇ ବେନି ଜନେ, ସୁଖେ ରହିଲେ ସ୍ୱର୍ଗ ସ୍ଥାନେ ।।
କହଇ ଶିଶୁ ଗୋପିନାଥ, ଉଦ୍ଧର ଶଙ୍ଖ ଚକ୍ର ହସ୍ତ ।267।
|| ଇତି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ସତ୍ୟଭାମା ଉକ୍ତୌ ତଅପୋଇ ବିବାହ ଓ ସ୍ୱର୍ଗଗମନ ଚତୁର୍ଥ ଅଧ୍ୟାୟ ||
ପଞ୍ଚମ ଅଧ୍ୟାୟ
ଏଥ ଉତ୍ତାରୁ ଏବେ ଶୁଣ, କହିବା ତହିଁର ବିଧାନ ।।
ଯହୁଁ ସେ ତଅପୋଇ ବାଳି, ସ୍ୱର୍ଗଭୁବନେ ଗଲା ଚଳି ।268।
ଦେଖି ତାହାର ବନ୍ଧୁ ଜନେ, ଚକିତେ ଚାହିଁଲେ ଗଗନେ ।।
କହନ୍ତେ ସମସ୍ତେ ଶୁଣିଲେ, ବହୁତ ଜନ ମେଳ ହେଲେ ।269।
ଦୂରରୁ ଶୁଭିଲା ଶବଦ, ସକଳେ ହୋଇଲେ ନିବେଦ ।।
ବୃଦ୍ଧ ବିବେକ ଜନମାନେ, ବିଚାର କଲେ ମନେ ମନେ ।270।
ବୋଇଲେ ସ୍ୱର୍ଗ ଅପସରୀ, ମର୍ତ୍ତେ ଜନ୍ମିଲା ଦେହ ଧରି ।।
ଭୋଗ ସରନ୍ତେ ସେହୁ ଗଲା, ସ୍ୱର୍ଗରେ ଯାଇଣ ବସିଲା ।271।
ପୁଣି ତନୟ ସାଧୁ ସୁତ, ବୋଇଲେ ଏ କଥା ଉଚିତ ।।
ଯେବେ ସେ ଦେବତା ନୁହନ୍ତା, ସ୍ୱର୍ଗର ଚାନ୍ଦକି ମାଗନ୍ତା ।272।
ଏମନ୍ତ ଶୁଣି ତହୁଁ ଗଲେ, ନିଜ ଭୁବନେ ପ୍ରବେଶିଲେ ।।
ସେ ସାତ ଭାଇ ମେଳେ ହୋଇ, ଭାଳନ୍ତି ଏକମନ ହୋଇ ।273।
ବୋଲନ୍ତି ଦେବତାର ମାୟା, କେ ଅବା ଜାଣିଥିଲା ଏହା ।।
ନ ବୁଝି ଆମେ ଏତେ ସରି, କୁଳବଧୁଙ୍କୁ ଦୂର କରି ।274।
ନାସିକାମାନ କଟାଇଣ, ଘଉଡ଼ି ଦେଲଇ ତକ୍ଷଣ ।।
ନିରାଶ ହୋଇ ପଳାଇଲେ, କେ କାହିଁ ପ୍ରାଣ ଯେ ହାରିଲେ ।275।
ଏବେ କରିବା ଆମ୍ଭେ କିସ, ସବୁ ମରିବା ଖାଇ ବିଷ ।।
ଧନ୍ୟ ସମ୍ପଦ ଅକାରଣ, ଦଇବ ଦେଲା ଯେ କଷଣ ।276।
ମାତା ପିଅର ଆମ୍ଭ ମଲେ, ଆମ୍ଭ କଷଣ ନ ଦେଖିଲେ ।।
କହିଣ ବିକଳ ହୁଅନ୍ତି, ନୟନୁ ଲୋତକ ଗଡ଼ନ୍ତି ।277।
ଏମନ୍ତେ ଗଲା କେତେ ଦିନ, ଦୁଃଖିତ ହେଲେ ଅନୁଷଣ ।278।
ବହୁତ ବୋଇଲା କଷଣ, ଜଗତେ ଶୁଭିଲା ଘୋଷଣ ।।
ସାଧବ ପୁତ୍ର ହୋଇ କରି, ଭାରିଯା ଦେଲୁ ଦୂର କରି ।279।
ଏବେ ପାଇଁଲେ ଏଡ଼େ ଦୁଃଖ, ହୋଇଲେ ଅତିହିଁ ନିରେଖ ।
ସେ କୁଳ ବଧୁମାନେ ଥିଲେ, ସମସ୍ତେ ବାରତା ପାଇଲେ ।280।
ଶୁଣିଣ ହୋଇଲେ ଉଷତ, ବହନ ପେଶି ଦେଲେ ଦୂତ ।।
ସେ ଯାହା ଅନୁରୂପେ ଗଲେ, ସାଧବ ମନ୍ଦିରେ ମିଳିଲେ ।281।
କହିଲେ ସକଳ ବିଧାନ, ଶୁଣ ହୋଇଲେ ତୋଷ ମନ ।।
ସକଳ ବନ୍ଧୁ ଘରେ ଗଲେ, ଭାରିଯାମାନଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ ।282।
ଦେଖିଣ କଲେ ସେ ରୋଦନ, ବହଇ ଅଶୃ ଘନ ଘନ ।।
ସକଳ କଥା ମାନ ନେଇ, ବହୁତ ହେଲେ କୁହାକୁହି ।283।
ବୋଇଲେ ଆସ ଯିବା ଘର, ନାହିଁ ଯେ କଲେ ନାରୀ ବର ।।
ବହୁତ କଷ୍ଟରେ ଅଇଲେ, ଯେ ଯାହା ସୁଖେ ରାଜ୍ୟ କଲେ ।284।
ଧନ ବସନ ରତ୍ନମାନ, ବହୁତ ବିପ୍ରେ କଲେ ଦାନ ।।
ପୁତ୍ର ଦିହିତା ହେଲେ ଜାତ, ଏମନ୍ତେ ବଂଶ ଅପ୍ରମିତ ।285।
ସେହି ସାଧବ ବୋହୁ ଯେତେ, ଏ ଓଷା କଲେକ ସମସ୍ତେ ।।
ଭାଦ୍ରବ ମାସ ରବିବାର, ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ ଆଦ୍ୟ ସାର ।256।
ସେଦିନ ଉପବାସ କରି, ମଙ୍ଗଳା ଦେବୀଙ୍କୁ ସମରି ।।
ଓଷା ମନ୍ଦିର ଯତ୍ନ କଲେ, ଚୂନରେ ଯତନେ ଲିପିଲେ ।287।
ମଙ୍ଗଳା ଦେବୀ ରୂପ ଦେଖି, ସମସ୍ତେ ମାନ୍ୟ କଲେ ଦେଖି ।288।
ସାତ ବୋଇତ ଯେ ଦେଖିଲେ, ସାତ ସାଧବ ବସାଇଲେ ।।
ତଅପୋଈକି ମଙ୍ଗ କୋଶେ, ଦେଖି ହସିଲେ ଜଣେ ଜଣେ ।।
ବୋଇଲେ ଏପରି ସୁନ୍ଦରୀ, ନାକ କାଟିଲା ସବୁଙ୍କରି ।289।
ସାନବୋହୁର ପ୍ରୀତି ସିନା, ଭାଇମାନଙ୍କର ଦୁଲ୍ଲଣା ।।
କେ ବୋଲେ ନଣନ୍ଦ ଆମ୍ଭର, କରିଛି ଯେତେ ଉପକାର ।290।
କେ ବୋଲେ ଦୋଳିରେ ବସିଲା, କେବୋଲେ ଛେଳି ରଖିଥିଲା ।।
କେ ବୋଲେ ଭାତ ମୂଷାମାଟି, ବନସ୍ତେ ଖାଉଥିଲା ଖୁଣ୍ଟି ।291।
ପାଉଁଶ ଲୁଣ ଏ ଖାଇଲା, ତେଣୁଟି ଭାଇଙ୍କି କହିଲା ।।
କେହୁ ବୋଲଇ ଏହିଠାରେ, ତୀକ୍ଷ୍ଣ ଛୁରୀଟି ବେଲେକରେ ।292।
ପୁଣି ହିଁ ନାକ ଯେ କାଟିବ, ଆମ୍ଭଙ୍କୁ ବଳେ ବିନାଶିବ ।।
ଏମନ୍ତ ପରିହାସ କରି, କହନ୍ତି ସାଧବର ନାରୀ ।293।
ତହିଁ ଉତ୍ତାରୁ ସର୍ବେ ଗଲେ, ଯେଯାହ ବିଧି ଯେ ଆଣିଲେ ।।
ବିବିଧ ଫୁଲମାଳ ମାନ, କର୍ପୁର କସ୍ତୁରୀ ଚନ୍ଦନ ।294।
ଅଗୁର ଧୂପ ଦୀପାବଳୀ, ବନ୍ଦାଇ ଦେଲେ ହୁଳହୁଳି ।।
ଶ୍ରୀଫଳ ଆଦି ଯେତେ ଫଳ, କାକୁଡ଼ି ମକା ଯେ କଦଳି ।295।
ଉଖୁଡ଼ା ମୁଆଁ ଠୁଳ କରି, ଚାଙ୍ଗଡ଼ାମାନଙ୍କରେ ଭରି ।।
ଦେଇଣ ମଙ୍ଗଳା ପୂଜିଲେ, ଆନନ୍ଦେ ହୁଳହୁଳୀ ଦେଲେ ।296।
ଉଠିଣ ଗଲେ ଯେଝା ଘରେ, ଆସି ମିଳିଲେ ପ୍ରଭାତରେ ।।
ଏମନ୍ତ ପ୍ରତି ପାଳି କରି, ପ୍ରାତସ୍ନାନକୁ ତହିଁ ସାରି ।297।
ପଥେ ଆସନ୍ତେ ହୁଳ ହୁଳି, ଦିଅନ୍ତି ନବୀନ ଦୁଲ୍ଲଳୀ ।।
ଯାହାର ଯେ ଇଚ୍ଛା କଳ୍ପନା, ମଙ୍ଗଳା ନାମେ ସୁମରଣା ।298।
କହନ୍ତି ଯେଝା ମନ ଜାଣି, ଦୟା କରନ୍ତି ଠାକୁରାଣୀ ।।
ଦେଖିଲା ଗୋପିନାଥ ଦାସ, ଏ ତଅପୋଈ ଗୀତ ଶେଷ ।299।
କହନ୍ତି ପ୍ରଭୁ ପୀତବାସ, ରୁକ୍ମଣୀ ସତ୍ୟଭାମା ତୋଷ ।।
|| ଇତି ଶ୍ରୀ ରୁକ୍ମଣୀ ସତ୍ୟଭାମା ଉକ୍ତୌ ସାଧବ ପୁତ୍ର ବଧୂ ସ୍ୱସ୍ଥାନ ଗମନଂ ନାମ ପଞ୍ଚୋମାଧ୍ୟାୟ ||
—:: ସମାପ୍ତ ::—
Khudurukuni Tapoi Ra Aatma Kahani
Part-1
Bandai deba jagannatha kamala debira saangata
Laxmi debira prana naha sovita sankha chitra baha |1|
Asesa brahmanda thakura bijaya dwaraka nagara
Dhanyab se dwaraka mahima nirmana kala biswakarma |2|
Athara loka bansa jahin achhanti prabhu sange nei
Samaste bishnura kutumba sakala sampada arambha |3|
Arjile bahu suta suta kutumba hoile bahuta
Krushnara bahuta jubati btisa sahasra achhanti |4|
Gotie lekhaen dullana athi adhika nuhe una
Duhita tini goti jata emante kutumba bahuta |5|
Raja tahinre ugrasena mantri jadaba tini jjana
Suvena paraja palanti balishta durbala achhanti |6|
Saburi sire sudha swarna samaste kubera samana
Jabata osa bara brata se pure achhai samastha |7|
Ape manusya deha dhari medini bhara nasa kari
Janhi bijaya jadu bastha tahinki kisa deba lakshya |8|
Aswina kartika hoila margasira je prabesila
Ta ante pousa magha lekha falguna chaitra je baisakha |9|
Jyestha asadha je srabana bhadraba masa hue puna
Krushna prtipada tithire jrte huai rabibara |10|
Khudurukuni name osha hoila sehi dina nisha
Rukmani jodi benikara boile suna chakradhara |11|
Aditya bara aji hue hoiba mangala osae
Khudurukuni nama tara rpujile mangala apara |12|
Satya jugare je mangala jhianku pali giribala
Matanku magile se bara a osha hoiba ambhara |13|
Prasanna hoi bara deba asthu boile tanku sarba
Se dinu a osha sambhuta balika manankara mata |14|
Prasanna badana mangala balika manankara lila
Athaku ase hele hari pujibe sukhe bali nari |15|
Sri krushna boile mrugakshi purbaru jete bidhi achhi
Ambhe ta na kariba nasthi balika shradha je karanti |16|
Suni rukmani hele tosa asrame hoile prabesa
Bibidha barne na na puspa mandile dasi chaupasa |17|
Aneka puspoa mala mlla rachi rukmani tata kala
Lipina muruja patile subarna kumbha basaile |18|
Fala upadhi mana kari subarna changadare vari
Thoile sakala sannidhe aneka dipabali madhye |19|
Jeteka osara je bidhi setaka drabya kale sidhi
Basile balika sundari hasthare puspanjali dhari |20|
Aabori basile samaste Athara bansa loka jete
Sriya je madhubati bama rukmani lila satyabhama
Se lila mala je dullana sukesi chanchala khanjana
Marua sebati kunkuma sarua tulasi uttama
Padma he sebati parbati bimala madana malati
Kopati hansa je sumedha rambha Sri krushna priya Radha
Amante aneka taruni ke taha pariba bakhani
Debaki Krushnara janani basile sabu nari gheni
Brudha balika juba nari basile mangala sumari
Jaya go Jaya maa mangala udharu budibara vela
Jaya tu mangala uttama Arati vanjani to nama
Sankata tarini mangala udharu budibara vela
Hasta jodina sarba nari bancha samaste hrude kari
Athu utaru satrabati sasunku bachana bolanti
Kaha a osa bidhi katha purbahun jemante byabasta
Badhu bachane kari daya kahanti basudeba priya
Prathame jambu dipe sara behdichhi labana sagara
A pakshe dipe sudhha nira bedhichi balaya akara
Dadhi samudra bara dipe labana samudra samipe
Sura samudra je tahin re bedhichi chari parusare
Ratna dipare sindhu suna bedhichi jesane puna
Dipanka madhye astagiri bedhichi meruku abori
Giriki kete he antara achhai eka dipantara
Tahire raja tiladhwaja bahuta ayatana rajya
Samasta ghare je kusala dharma sthapina mahipala
Bharija mane patibrata nijoga loka je khatanta
Savare tara michha nahi rajyaku satru na asai
Paraja pale putra jani Guhar tata kale suni
Mantrira nama guna nidhi putrara nama ta subudhi
Se nagra bada sovabana alaka puraku samana
Bahuta sadhaba achhanti boita banijya karanti
Sehi banijya parasade jinanti kuberaku bade
Poili pindhe pata sadhi abara haste suna chudi
Sadhaba manankara nari sarira subarna abori
Guru hoiba boli anga alankaraku mane khanga
Spatika pida sarba ghare pabachha mana spatikare
Prakara stambha suna sreni uhade subarna chhauni
Subarna kalasa pidhare pataka udai sadhire
Dhanya se nagara uttama samasta ghara loka sama
Tahire eka sadhu ghara tanaya banta nama tara
Patnira nama sakuntala janmmad se kala sapta bala
jhiara nama tapoi sabuhu sullana atai
Sadhaba bada dhaneswara bota sata khanda tara
Sata puare sata bohu samaste sundari sabuhun
Chalnti sunare rupare siuanti khata palankare
Eka dinare tapoi khelina gala sai pai
Mantrira jhia sange mita abara aneka sangata
Khelai gheni sangataku bayasa pancha sina taku
Eka brahmini randi aasi jhia khelila ghare padi
Boile tapoi mae bapankara je eka jhie
Pua manankatharu sana ma bapankara jibana
Karichu bansara kalai dharichu bansara tokai
To para hoi thile muhin gadhanti subarna kulai
Bapa maa nku kari dwanda gadhanti subarnara chanda
Tu habe hoi achu jaha tote ki na miliba taha
Dekha emanta jema dei ghenichu bansara kulai
A jete sashabanka bali khelanti sunara chngudi
Etaka kahi randi gala timira prabesa hoila
Khela bhangina sarba bali nija mandire gale chali
Birase Tapoi gala gambhiri bhitare pasila
Kabata kili muha madi soiula ratna khate padi
Samaste bhujina boile jhiaku bapa saankhalile
Mae boile aasi nahi ete ratrare thiba kahi
Kahai sana bohu jai achhanti gaambhirare soi
Sadhaba fedila kabata basila jai ratna khata
Boila kahi pai mae soichu rusila parae
Gaadhai debi bhangi thile khojai debi haji thile
Dhobani dhoba na khatila tambuli pana ki na dela
Gabha ki na deichi mali kie ba tate dela gali
Tate ki bibha karaiba kahiki rusi achhu aba
Katha na kahi kimpa more rusichu keun nimantare
Chata na sune Tapoi soichi mana bhara hoi
Sapata bhai uthaile mata hi aneka kahile
Kebe hen na uthai bali kutumba jaka mane bhali
Nilendri name sana bohu Tapoira priya sehu
Se bohu aneka kahila na uthi bachana boila
Kaha mo pitara agrate sufbarna chada deu mote
Na dele na khaibi bhata to age kahuachi sata
Suni samaste tosa hele jhiaanku piara boile
A chhara kathaku go maaye rusich na milila praye
kali bhitare gadhaibi pandara dine chanaada debi
Suni usata tapoi basila mata kole jai
Amanta rajani pahila safhaba bindhani anila
Sadhaba sadhabani basi gadhanti subarnara sasi
Chari paruse sahe hira chandraku bedhi jenh tara
Emante kete dina gala sadhaba adha chande mala
Mata hi purna chande male samaste kutumba kandile
Kichhi dinare kriya sari brahmane chautise bari
Emante kete dina gala boita padartha sarila
Subayu dekhi sadhu mane harasa hele nija mane
Samudre boita melile sapata bohuku dakile
Boite jau achu ambhe ghara sambhali thiba tumbhe
Dekha e daibara krutya pita sangate gale mata
Jemante jhia na jhuriba temante seba karuthiba
Bhojana karaiba aani kahi apurba rasa bani
Dolire doli panchaiba nimise hela na kariba
Suni bolanti sata jae jhianku nahi kichhi bhaye
Nirate seba karuthibu kshane he hela na karibu
Tumbhanku dekhikari aambhe helare rahithilu dambhe
Jebe jauchha banijyare anithibati alankare
Ke bole mora siuna chudi aani thibati ratne jodi
Ke bole hirara basanimohara pain thiba aani
Ke bole subarna kankana aaniba moha nimantena
Ke bole asta ratna tara ke bole khanja moti hira
Ke bole hira moti kadhi uttama rupe thiba gadhi
Bhainku bole tapoi mo pain hirara kandhai
Ke bole basanta patani mohara pain thinba aani
Emante sun sata bhai jale boita gale bahi
Emante kete dina gala boita se rajye lagila
Kusale rahile se jai kosala dipa se bolai
Kahanti prabhu chakra pani Suni santosa thakurani
Samaste dele hulahuli juba taruni brudha mili
Mangala nama ucharile kara anjali sire dele
Je jaha upachara bidhi puji kamana kale sidhi
Kahanti dasa gopi natha krushna charane mora matha
Prathama pali adha sesa amini gana hele tosa
Chalile je jaha sadana mangala nama kari dhyana
Part-2
Ethi utaru ebe suna kahanti prabhu narayana
Ranga adhare nande hasi rukmini mukhachahi bhasi
Bolanti are priyatama Tapoira a mahima
Sunilu tiki priya sahi to aage kahilai muhin
satyabhama je pase thile kara jodina janaile
Boile kaha e bidhana suni saradha heba mana
Satyabhamara bola suni kahanti prabhu chakra pani
Tanaya sadhaba kumare gale eboita banijyare
Lagila eka dipantare sukhena bika kina kale
Kinile aalankara mana rahile tahin kichhi dina
Ethi uttaru sata jae gharasambhali dina nie
Tapoiki palithanti kshayne he hela na karanti
seba karina thanti niti dekha go daibara gati
Seta swargara apasari martye manusya deha dhari
sundara pane monahara dekhi dhalibe sura nara
Mukha disai chandra jini tila kusuma nasa mani
Adhara pakwa bimbafala ghanjana nayana chanchala
Kumbala kruti kantha desa bira chamara praya kesa
Kokila praye kahe bani anguli champa kadhi jini
Charana ranga arabinda bedhina thanti satapada
Emante tapoi bala tahara sapatani lila
Ehi samaye kala jani swargaru aila ramani
Sadhaba dware se milila kapate viksha se magila
Randi brahmani rupadhari dekhila sadhabara nari
Sarbe dekhina tare dhain mayare kichhi na disai
tahara daka suni karna kehi na boile bachana
Bolai viksha dia maaye ki karu achha sata jae
Randi brahmani bola suni samaste boluchhanti bani
Ke bole kukuma lipuchhi ke bole gava bandhu achhi
Ke bole vanguachi gua brahmani dande hua thia
Je jeun rupe karuthile samaste separi kahile
brahmani bole tahha suni kahaku nijoga lo puni
Emanta boli dela chahin dolire achhi tapoi
Brahmani boile uttara a kisa huanti tumbhara
Harase boli dabu jae ambhara nananda go hue
Brahmani suni bole bani tumbhe lo nirlaja taruni
kanistha nananda chharaku satru rakhichha uparaku
Basichi dolira upara kimpa ahaku seba kara
A lake manuachha bhala se kale paibati sala
Bhai manaku khacha kahi aneka sasi deba ehi
Belu hun kara go upaya pachhaku na thiba lo bhaya
Chheli rakhao banastare marao byghra bhalu kare
Nohille nichaya mariba emante jebe na kariba
Bhala samaya achhi hoi ghare nahanti satabhai
E katha jaha se kahila saburi manaku aila
Nilendri namee sana bohu topoi ra priya sehu
Mo mane jeun katha achhi tu eka hoithibu sakhi
Se bohu emanta chintila emanta kete dina gala
Na dele sugandha chandana na dele alankara mana
Mundaku na dele je tela na dele pindhibaku bhala
Basai na dele je chheli abara rakhaile chheli
Aneka dukha tapoi banaste chheli jagithai
Chabai bada bohu puni hajiba jebe gharamani
Chhelira nama gharamani tenu tiare mahamani
Mukhe lagai chunakali katibi nakara bauli
Chhinda tokei khande nela upare patara bujila
Talre musa mati bhari patrare bhata gota chari
Paunsa luna boli dela patara ghodaina dela
Ghenina Tapoi chali banare charaila chheli
Bhokena tokei fedila mati dekhina fingidela
Nityare chha bohu mane ehi prakre dine dine
Sana bohura pali dina bahuta dei thai anna
Tiana luna dei thai se dina basi suste khai
Amanta kete dina gala bhadraba masa je hoila
Banare basi tapoi kastena chheli rakhithai
Barasa bele gharamani hajila banastare puni
Gharaku sabu chheli gale guhala bhitare pasile
Dekhila bada bohu jai guhale gharamani nahi
Mailu mora chheli goti hajkai achhu naka kati
Naile naka je katibi gharu bahara karidebi
Ethi uttaru Tapoi nirabe chheli khoji jai
Ada uhada lata tala khoje kantaka kantamala
Samastha thaba se bulila napai tataka hoila
Nisi hoichhi ghadi dui andhare patha na disai
Joge se dina rabibara khudurukoni osha sara
Kothare bala jhia mili deu achhanti hulahuli
Taha sunila tapoi kothare milila se jai
Boila nari mane suna A osha kare keun guna
Suni bolanti bala jhie A osha pancha pali hue
Khudurukuni a atai jaha magiba taha pai
Ethire debata mangala rakhanti budibara bhela
Emanta suni tapoi manare ananda huai
Boila e osh karibi hajila chheliki paibi
Tapoiku basaile samasta fala nei dele
Basila sadhabara bali manare mangala sumari
Maa go mangala tu kamakshi mu tote seba karuachhi
Chhelikiu paibi mu jebe mohara bancha sidha tebe
Emanta bichari manare chheli nimante gala khare
Bate dekhila ngharamni nischinta hoila takshani
Manare banchha sidha kala chheliki neina rakhila
Ethi uttaru sadhu bali ghara maniki nei chali
Gharaku adai na nela guhala bhitare chhadila
Basila bahaantire jai dehaku sitala karai
A ante bada bohu asi dekhila dware achhi basi
Boila kali ahin thilu mora chheliki hajailu
Padiana thantu jebe bheta pitanti tentulira chhata
Emanta suni tapoi darena bachana bolai
Chheliki anili je khoji barasa bele thila haji
Bolai bada bohu puni bahana chheli jao gheni
Saakalu bhata badha hoi thua hoichhi toha pain
Ratra pahila gheni jao chheliki bahana charao
Ta suni Tappoi gala guhala bhitare pasila
Chheli palaku adaila banmare nei charaila
Bela budila banastara andhare na dise duara
Emanta kete dina gala Khudurukuni osha hela
Bhalai tapoi bali paichhi hajilara chheli
Emanta pancha pali gala sakhinka sangate milila
Khuda kundare pitha kari khuda tandula pura kari
Sakhinki magila bahana fala fulara pithamana
Osha kothire jai basi bhainka subha se manasi
Boila mangala udhara maha sankatu parikara
Dasa barasa hela gale apana rajyaku naile
Asara sapana dekhili te4nu tumbhanku asra kali
Bhodebi mangala gosain subhe asibe sata bhai
Dekhibi beni nayanare prabesa hoile mandire
Emanta bancha kari bali kare ghenila dipabali
Samadte hulahuli dele mangala nama sumarile
Emante osha puja sari je jaha mandiraku chali
Kahai gopinatha dasa daya karibe pitabasa
Part-3
Ethu anante ebe suna je jaha purbara kasana
Se katha aan aje nuhai daiba joge bhoga hoi
Prabhate Tapoi bali snana sarina nela chheli
Deichhi bada bohu bhata fedina dekhila turita
Talare achhi musaa mati upare bhata charigoti
Paunsa boli luna nahi tiana aba thiba kahin
Eha dekhina Tapoi uchena uthila bobai
Piara adha chane male mata hin pura chande male
Boite sata bhai gale bhauje ete kasta dele
Nische a banare maribi gharaku aau kimpa jibi
Emanta kahi kande bali sabade banasta uchhuli
Dekha bidhata ghata sutra tene sadhaba sata putra
Boita gheni aasi kule kandana abada sunile
Nikate kandu achhi bali tunda barina mane bhali
Tapoira tunda praye subhai aranya latae
Suni kanistha bhai gala aranya bhitare pasila
Siali lata tale jai radana kare Tapoi
Rajani achhi ardha hoi dekhi sadhaba putra jai
Kie tu bhalena go kaha Tapoira kampe deha
Kahara atu tu go bansa nama tohara ate kisa
Emanta suni Tapoi na kandi sambhali kahai
Na jan bhai boli kari ubha hoila mane dari
Boila ke tumbhe gosain niraksha prani mu atai
Bada gharena hoi jata e bane hoili anatha
Mora pitanka nama sahu sata puare sata bohu
Boita sata khanda tara se ate piara mohara
Mohara nama Tapoi kahile kasta na sarai
Bhai je gale boitare bhauje kasta dele more
Aneka mote dele gali banaste rakhaile chheli
Mane padila bhai mane radana karuachhi bane
Suna he mata Tapoi boita gheni sata bhai
Asilu ehi nikatare rodana sunilu sethare
Mote pesile jyestha bhai Boite achhanti dekha jai
Tenu mu ethaku aili aranye tate mu dekhili
Ebe go maye chala jiba bhainku samasta kahiba
Suni ananda Tapoi andha ki chakshyu dana pai
Chataaka pila ki nira chandra ki dekhila chokara
Bhai bhauni bege gale boite prabesa hoile
Boite jaluthila dipa dekhile Tapoi rupa
Tela bihune kesa ude mundu ukuni jhari pade
Chhinda lenkada pindhi thai dekhi bikala sata bhai
Kahai bhainka agare tumbhe ta gala boitare
Pali je thile masa dui jeun prakare thila kahi
Randi brahmani bola suni na dele mote anna pani
Se randi kahila tahanku chheli jagao nanandanku
Tahara bolaku sunile banaare chhei jagaile
Bhitare musa mati bhari upare bhata gota chari
Bada bohura ehi mote dukha je se dele jete
Sana bohura pali dina bahuta dei thai anna
Emanta suni sata bhai kahanti sokabhara hoi
Asta ratnara alankara dele je bhauni sarira
Basai chauki upare tikshana katie dele ekare
Boile jehu priya tora nasika na katibu tara
Je aba dukha dele tore nasika katibu tahare
emanata kahi bhai gale rajyaku duta baradile
Rajyare chahala padila subhena boita lagila
Ananda rajya loka suni ethi utaru suna puni
Puni sdadhaba pua hoe gharaku kahi pathiae
Bega hoina tumbhe jao bohu mananka aage kaha
Sangate gheni tapoi asantu boita bandai
Takshane loka dhain gale sapata bohunku kahile
Tapoiki sange nia subhena boita bandao
Suni samaste aratena Tapoiki khoji aana
Bolai sana bohu tahin kalita banu asi nahi
Khaila bhuta ki rakshayasa ebe lodile heba kisa
Karme abasya achhi jaha bhoga karibati ki taha
Bolai bada bohu suni bahara hua arghya gheni
Boita bege bandaiba Pruchhile banchai kahiba
Emante arghya gheni bali boita pase jai mili
Bohunku dekhi sata bhai bolai adhara kampai
Sangate Tapoi nahi tumbhe go asila kimpain
Majhina bohu bole bani jarai chhanti jhia mani
Kemante chalina asibe dehare pida se paibe
Emanta suni sata bhai kahanti krodha bhara hoi
Debata chhanti manga kone bandai jai jane jane
Prathame bada bohu gala kone debata bandaila
Chherire Tapoi bali katila nakara bauli
Nakoi hoi palaila ta pachhe araka aila
Ehi prakare sarba bali katila nakara bauli
Nilendri name sana bohu Tapoira priya sehu
Samasta pachhe se aila se bohu pachhe bandaila
Sana bohuku dekhi bali hastaru pakaaila chhuri
Kanthu kadhila ratna mali bohu bekare dela bandhi
Kakaha karina bohu nela apana mandire rakhila
Ati ananda se hoile uttama sukha bhoga kale
Emanta suni se Rukmini bolanti aahe chakra pani
Nakoi mane kahi gale kemante jai se rahile
Se katha kaha ahe hari kemante heleete sari
randi brahmani sina asi tahaku sikhaila basi
Bolai nananda e chhara ehaku ete seba kara
Kasana sei ta maila pachhaku dukha sampadila
Tumbhe go nirlaja balisa ehara jogu jiba nasa
Emanta kahina se ngala maya mohini lagaila
Hajila ehankara budhi nananda sange hele badi
Ayata na thila tankari kimpa hoile ete sori
Kahnti debaki nandana suna go jubati ratana
Nakoimane tahin gale aranya bhitare pasile
Bahuta dura patha jai bulanti bai praya hoi
Bikale karanti rodana subhai ghora garajana
Samaste hoi eka mela basile ebrukha chhai tala
Rudhire tanu jara jara padai dharani upara
Hrudaye beni kara mari kandanti daiba sumari
aha bidhata eha kalu ki dose e dasa biohilu
Eka karama sada nari lekhina thilu ki bichari
Kimpain na kalu marana banaste rthila a kasana
Sadhaba gfhare hoi jata ekale hoilu anatha
Jaantu bapoa bhai ghara mukhaku chahibu kahara
Emanta bolina jubati samaste rodana karnti
Boile kariba go kisa khai mariba aana bisa
Ke bole kichhi go na bhala nische purila aambha kala
Ke bole bane pasijiba byghra valunka mukhe jhiba
Kehi ambhanku na khaile nirekha boli chhadigale
Emanta bahu bela gala timira asi prabesila
Daiba jogena sardhula kshudha trusare se akula
Milile jubatinka pasa dekhina budila sahasa
Nakoi mane tahin padi pindaru prana gala chhadi
Beni sardhula tahin gale se mruta pinda padithile
Emanta rajani pahila rabi kirana prakasila
Se bane sada siba thanti markata linga sobha panti
Tahanku na dekhanti kehi gupate hoithanti rahi
Birupa namena sabara bulai mahabana ghora
Emante bane bulu thila bane se lingaku bhetila
Dekhila markata lingaku bichara kala se manaku
Boila aaji bhagya mora darsana paili sankara
Se sudha chite drudha kala sastanga dandabata kala
Uthi hoila krutya krutya setharu galaka turita
Snana saucha jale sari nira anila kare dhari
Sibanka sirare dhalila kusuma belapatra dela
Suswadu pakwa fala ani dei pujila sula pani
Uthina kala namaskara melani magila chhamura
Uthi boile deba hara Anande boile sabara
Emanta nitya seba kari drudha biswasa chite dhari
Dine se birupa sabara pujina jau se sankara
bane jauchhi bega goi batare dekhila ka jai
Sada jubati chhanti mari nasa chhedana sabunkari
Dekhina ascharya hoila markata linga pase gala
Se nitya karma je sarila jibaku melani magila
Hiranya na kahi bachana bujhiba pain tara mana
Sabara bahuta dakila dakina nirasa hoila
Boile aparadha mora daya tejile deba hara
Aau jibane karjya nahi aakule dasaa diga chahin
Narata pasane ghasila kantha tantire basaila
Dakile prabhu deba hara rahare birupa sabara
Kimpain haruchhu jibana muhin janili tora mana
Prasanna heli maga bara je ichha manare tohara
Sabara mane bicharai je prani parahite thai
Swarga prapata hue tare suni mu achhai sansare
Emanta mane bicharila kara jodina janaila
Boila prabhu maheswara mo aparadha kshama kara
Sada je nari chhanti mari jinbe nasika kanli
Astu boile sula dhara takhane dekhila sabara
Bolai aaage nari mane kimpa aila ghora bane
Suni sadhaba bohu mane bolanti suna sabadhane
Kanistha nananda ambhara ta lagi helu ete dura
Nama ta tapoi bali katila nakara bauli
Nakoi hoi palailu lajyare banaste pasilu
Byaghra dekhina moha jai padina thilu ehi thain
Keun bidhata bara dela nasika mana kanlila
Sabara samasta kahila tahanku patha dekhaila
Se bapa bhai ghara gale nischinta hoina rahile
Kahai gopinatha dasa udhara mote pitabasa
Part-4
Emanta krushna bani suni hasi bolanti thakurani
Se Tapoi kisa kala kemanta hoina rahila
Emante kete dina gala sadhaba mane bicharila
Ebe kariba subichara Tapoiura bibhaghara
Jyestha bhratara ehi bani samaste bhai mane suni
Boile kahiba uchita je sadhu dreshta kulabanta
Aiswarjyare thiba rahi bibha kariba tapoi
Kahanti sadhaba nandana emanta gala kete dina
Biranchi bolina sadhaba tahara dhana asambhaba
Kubera sampatiku bali pratapa na paribakali
Sehi dipare tara ghara ta putra nama ratnakara
Sunadara subudhi pandita garistha pane balabanta
Tahaku bibha karibaku ta pita bichare manaku
Duta mananku dakaila prasanga karijna pesila
Takshane duta mane gale thokae rajya se bulile
Tanaya sadhabara suta se rajye sehi bhagyabanta
Eka bhauni sata bhai tahara nama tapoi
Tahanka dware duta aasi prasanga kahile bisesi
Boile biranchi sadhuta tahanka putra balabanta
Tapoiki bibha kara E katha uchita bebhara
emanta kahi duta mane melani hoile bahane
Jaina sadhaba bhabana kahile sakala bidhana
Suni sadhaba tosa hoi je bidhi bidhana bhiai
Kula dharmara jeun riti sehi prakre se karanti
Mangala krutya je bhiana mili bahuta nari gana
Nabina bhanda mangulile samasta hulahuli dele
Bastra bhusana alankara je puja bidhi upachara
Seina samaste pujanti jubati hulahuli dyinti
Sankha mahuri nana badya bajante uchhule sabada
Setharu huanti melani bara kanyaku gharu aani
Dhalanti nei tirtha jala jubati hoi eka mela
Twarite tahun pochhi dele malina bastra pindhaile
Ethi utaru aradina bibha utshaba joga lagna
Brahmana jaotisa asi bisesa pacharanti basi
Kahante samaste sunile bibha udyama pacharile
Mangala badya ucharanti baraku bedire basanti
Brahmane beda bakya bhasi boile kanyaku aanasi
Ta suni kanyaku anai labana chauri pakai
Asta ratnara alankara khanjile kanyara sarira
Jhina basana pindhaina debanga bastra uparana
Deina kanyaku anile bedi upare basaile
Aneka bakya bajabanti jubati hulahuli dyinti
Sabad subhe ghoranada brahmane padhuchhanti beda
Jana gahale nuhe pasi rdekhi bara kanyaku tosi
Samaste dhanya dhanya kale bibha utshab badhaile
Bandhu kutumba jnatijana bhojana kale isthaana
Sedina rajani pahila rabi kirana prakasila
Sata bhainki anaila biranchi sadhaba uthila
Boila melani ambhaku bahana dia he jibaku
Suni tanaya sadhu sute udyama kale jiba arthe
Saja karina gaja doli basai tapoi bali
Subarna chanda ghare thila sadhaba bege anaila
Upare tanaila sehi dekhi ananda tapoi
Chandraku bedhi jenhe tara ati sundara dise tora
Dekhina nagra nari mane bolanti dhanya to jibane
Sata bhai re tapoi dande murchhanti kehi nahin
Bhauja dekhi na parile ehara lagi dura hele
Sana bhauja nanandara dande he nuhe abhyantara
Kemante murchhiba ehaku asiba jae ta gharaku
Emanta suni tapoi beni nayanu luha bohi
Bhauja kande sokabhare luha pochhina beni kare
Sahi podishaa jete thile kandina probadhona kale
Emanta sanya saja hele je jaha bahana chadhile
Baraku subesa karai palionki upare basai
Agare gale tapoi pachhare bara chalijai
Tapoira sata bhai pachhoti khande dura jai
Biranchi sadhaba ku kahi je jaha rupe manya hoi
Leuti gharaku aile kanya ghenina sehu gale
Jaina milile rajyare suna he ethu anantare
Chauthi sata je mangala e rupe sabu je badhila
Emante srikrushnara bani Rukmani satyabhama suni
Bolanti suna deba hari seta swargara apasari
Saddhaba ghare se rahila kemante swargaku se gala
Kahanti kamala lochana suna go ramani ratana
Se chitrasena swargapure bhalai basi nirantare
Nikata dina asi hoi sola barasa puri nahi
Emanta samaye gandharba indraku boila ho deba
Ebe mu karibi kemanta bichari kaha sachi natha
Indra boile chitrasena sola barasa jeun dina
Sampurna hoibati jebe bimana gheni jibu tebe
Basai kari tora nari manchu aanibu swargapuri
Sunina indrara bachana gandharba ganuthai dina
Sola barasa jahun hela bimana gheni se chalila
Puspa bimana akasare rahina thila se guptare
Dekha e daibara gati je jaha karma se bhunjanti
Tapoiki neba pain gandharba asithile tahin
Sata mangala bidhi sari asta mangala bidhi kari
Tapoiki bhai sathe basai gajadanta rathe
Gharaku ghenina gamanti sunye dekhila tara pati
Asina patha ogalila sabunku ghaudai dela
Tapoiki gheni jai puspaka bimane basai
Swargare jaina milila indra chhamure janaila
Manaba rupa ntara gala deba sarira prakasila
Ananda hoi beni jane sukhe rahile swarga sthane
Kahai sisu gopinatha udhara sankha chakra hasta
Part-5
Ethi utaru ebe suna kahiba tahira bidhana
JHahun se ttapoi bali swarga bhubane gala chali
Dekhi tahara bandhu jane chakite chahile gagane
Kahante samaste sunile bahuta jana mela hele
Duraru subhila sabada sakala hoile nirbeda
Brudha bibeka jana mane bichara kale mane mane
Boile swarga apasari marte janmila deha dhari
Bhoga sarante sehu gala swargare jaina basila
Puni tanaya sadhu suta boile e katha uchita
Jebe se debata nuhanta swargara chanda ki maganta
Emanta suni tahun gale nija bhubane prabesile
Se sata bhai mela hoi bhalanti eka mana hoi
Bolanti debatara maya ke aba janithila eha
Na bujhin ame ete sori kula badhunku dura kari
Nasikamana kataina ghaudi delai tatkhana
Nirasa hoi palaile ke kahgin prana je harile
Ebe kariba ambhe kisa sabu mariba khai bisa
Dhana sampada akarana daiba dela je kasana
Mata piaara ambha male ambha kasana na dekhile
Kahina bikala huanti nayanu lotaka gadanti
Emante gala kete dina dukhita hele anukhana
Bahuta boila kasana jagate subhila ghosana
Sadhaba putra hoi kari bharija delu dura kari
Ebe paile ede dukha hoile ati hin nirekha
Se kula badhumane thile samaste barata paile
Sunins hoile usata bahana pesi dele duta
Je jaha anurupe gale sadhaba mandire milile
Kahile sakala bidhana suni hoile tosa mana
Sakala bandhu ghare gale bharija mananku dekhile
Dekhina kale se rodana bahai asru ghana ghana
Sakala katha mana nei bahuta hele kuha kuhi
Boile asa jiba ghara nahi je kale nari bara
Bahuta kastare aile je jaha sukhe rajya kale
Dhana basana ratnamana bahuta bipre kale dana
Putra duhita hele jata emante bansa apramita
Sehi sadhaba bohu jete a osha kaleka samaste
Bhadraba masa rabibara Khudurukuni adya sara
Sedina upabasa kari mangala debinku sumari
Osha mandira jatna kale chunare jatane lipile
Mangala debi rupa dekhi samaste manya kale dekhi
Sata boita je dekhile sata sadhaba basaile
Tapoiki manga kone dekhi hsile jane jane
Boile epari sundari naka katila sabunkari
Sana bohura priti sina bhai mannkara dullana
Ke bole nananda ambhara karichhi jete upakara
Ke bole dolire basila ke bole chheli rakhithila
Ke bole bhata musa mati banaste khauthila khunti
Paunsa luna a khaila tenuti bhainku kahila
Kehu bolai ehithare tikhna chhuriti dele kare
Puni hin naka je katiba ambhaku bale binasiba
Emanta parihasa kari kahanti sadhabara nari
tahin utaru sarbe gale je jaha bidhi je anile
Bibidha fula mala mana karpura kasturi chandana
Agura dhupa dipabali bandai dele hulahuli
Srifala adi jete fala kakudi maka je kadali
Ukhuda muaan thula kari changada manankare bhari
Deina mangala pujile anande hula huli dele
Uthina gale jejha ghare asi milile prabhatare
Emanta prati pali kari prata snanaku tahin sari
Pathe asante hulahuli dianti nabina dullali
Jahara je ichha kalpana mangala name sumarana
Kahanti jejha mana jani daya karanti thakurani
Dekhil;a Gopinatha Dasa A Tapoi gita sesa
Kahanti prabhu pitabasa Rukmani satyabhama tosa
—:: End of Khudurukuni Osa Gita ::—
Fula Tola Gita
Prabhataru uthi balikamane mangala matanku sumari mane
Geli duli au champa gauri sulochana saha sakale mili
Daka haka hoi sarabe gale ananda manare fula tolile
Snahana nimante nadiku jai snana sari mane mangala dhyayi
Oda bastre nadi kulare basi balunka pujanti balika misi
Hasa hasa hooi ghruhe ferile bastra palatina fula gunthile
Tarata mandara asoka jai rangani malati susama jui
Katha kampa ranga bana bakula bina sutre gunthi gajara mala
Sarbajaya fula kaniaraku misai gunthile fulamalaku
Suna changudare ati jatane bhoga samgriku rakhi sumane
Mangalanka pase basina bali manabancha nibedana je kari
Abori basile pura gahana pancha pali osa hoila purna
Je jaha manare dhyayi basile sehi anurupe bara labhile
Hulhuli dei ananda mane chalile je jaha nija sadane
Mangala matanka pada padmare Gopinatha chita rahu nischale
—:: The End ::—